Onderpastorie staat leeg.
Een opname in een rusthuis verandert de zaken soms verregaand. In dit geval ook voor de huisbaas.
Mijn verhaal begint met een man die jarenlang een huis huurde van de kerkfabriek. Meer bepaald de onderpastorie op den Heikant. Onze huurder kon echter niet langer alleen wonen, en koos voor een rusthuis.
Senioren zijn niet zo veeleisend. De man was niet veel luxe gewend, die was er ook niet in de pastorie. Toch was de woonst voor hem voldoende. Hij was het gewoon.
Maar zo een huis opnieuw verhuren is niet evident. Millennials verwachten het een en ander. Inloopdouches, keukeneilanden, dressings, milieuattesten, en ga zo maar door.
De huisbaas, in dit geval de kerkfabriek van den Heikant zit dus met een probleem. Een delegatie van deskundige en vrome mensen stapte dus ter plaatse af om de situatie op te nemen. Dergelijk hoog bezoek gaat niet onopgemerkt voorbij, en werd snel gerapporteerd.
Vraag op gemeenteraad.
Enkele mensen zagen de bui al hangen en brachten bevriende gemeenteraadsleden op de hoogte. Dat leidde tot een vraag in de gemeenteraad begin dit jaar: “Wat gaat er gebeuren met de onderpastorie op den Heikant, nu die leegstaat?” De burgemeester toonde zich erg verbaasd over de vraag. “Die is eigendom van de kerkfabriek, daar hebben wij niets mee te maken toch?”
Ook een voorzichtig aandringen met “Jamaar, de gemeente betaalt de investeringen” kon enkel rekenen op een wuifgebaar dat in het Zeels “Moar alei gij” betekent. Alleszins niet het gebaar van de wuiver in de Elststraat en zeker geen cultuurprijs waardig.
Kerk(be)raad.
Afgesloten dat verhaal, tot de kerkraad van den Heikant vergadert. Op 17 mei 2019. In het verslag lezen we dat er nog geen huurder is gevonden voor de onderpastorie. En blijkbaar staat de kelder onder water.
De kerkraad stelt voor aan de firma Juri te vragen of die van de onderpastorie geen kinderdagverblijf kan maken. Dat zal wel een losse flodder zijn, want voor een kinderdagverblijf moet ge eerst en vooral een vergunning van Kind en Gezin hebben, en een advies van het Huis van het Kind. Quod non.
Punt 9.
Maar het is vooral het punt 9 van het verslag dat onze aandacht trekt:
“Voor het meer-jaren plan stellen we voor om 100.000 € te voorzien voor diverse werken aan de toren en aan de onderpastorij.”
Die werken aan de toren hebben waarschijnlijk te maken met het plaatsen van een bliksemafleider. De bliksem is ingeslagen in de schakelkast van de klok. Een bliksemafleider in meerdere betekenissen dus, want de onderpastorij heeft sedert jaren, en ook in de toekomst geen rol in de eredienst. En toch stelt de kerkraad voor werken aan de onderpastorij in het meer-jarenplan onder te brengen, een beetje gecamoufleerd door de bliksemafleider.
Gemeente betaalt.
Met andere woorden, te laten betalen door de gemeente.
Dat zou geen probleem zijn indien het gebouw gemeente-eigendom zou zijn. Dan valt het onder onderhoud van gemeentelijk patrimonium. En dus een terechte uitgave.
Zelfs al worden er maar 5.000 euro besteed aan de onderpastorij, men kan zich daar vragen rond stellen. In feite is dit een financiële transfer van gemeentelijke gelden naar het patrimonium van de kerkfabriek. Want de onderpastorie is eigendom van de kerkfabriek. 100.000 euro betekent ruwweg 5 euro per Zelenaar. Katholiek, andersgelovig of niet.
Overleg tussen pot en pint.
Nochtans is er nadien een “informeel” overleg geweest tussen gemeente en kerkbestuur over het meerjarenplan 2020 – 2025. Gezien het een informeel overleg was, is er geen verslag van gemaakt. Toch wel raar dat het overleg tussen gemeente en kerkbestuur tussen pot en pint plaatsvindt, zeker gezien de toch wel aanzienlijke weerslag op het gemeentebudget. Misschien zaten ze in de gouden kamer, en hebben ze miswijn gedronken.
De enige info die over dit onderonsje beschikbaar is, luidt : “Informeel kan ik wel meegeven dat werd afgesproken dat het nieuw meerjarenplan verder zal bouwen op de geleverde inspanning om de gemeentelijke toelagen onder controle te houden.”
To be a gentleman or not.
Het grappige is dat deze ‘financiële’ meerjarenplannen de gemeenteraad moeten passeren. Maar het is “not done” om daar vragen over te stellen. Een soort gentleman’s agreement. Beethoven zit niet in de gemeenteraad, kijkt alleen maar toe, en denkt er het zijne van. En deelt dat met de goegemeente. En gentleman ???????
