Als Tsjeef zijt gij geboren, en Tsjeef zult gij blijven.

Autsj, dat prikt!

Mijn artikel over de pastoor die de Zeelse burgemeester met een kluitje in het riet stuurt, werd ondertussen door bijna duizend lezers aangeklikt. Op dit moment 915. Kwestie van geen onwaarheden de wereld in te sturen.

Want dat doe ik volgens de heer Johan Antheunis. Dat is in bedekte manier “leugenaar” zeggen, maar het niet durven. In een omstandige reactie somt hij vier onwaarheden op die ik zou hebben geschreven, en hij beticht mij van allerlei duistere persoonlijkheidskenmerken. Voor het gemak van mijn lezers heb ik zijn reactie op het einde van dit artikel opgenomen.

Eigen risico

Voor u verder leest: dit is een antwoord op een persoonlijke aanval. Niet direct interessant voor iedereen. Er zijn plezanter dingen dan dit te lezen. Aan de andere kant sta ik voor het dilemma de reactie te blokkeren. Dat is een vorm van censuur. Tegen mijn karakter. Of door te laten. En dan moet ik ook antwoorden. Dus verder lezen op eigen risico.

Ik zal verder iets zeggen over “de onwaarheden”, maar het is de brave man blijkbaar totaal ontgaan waarom ik soms eens tekeer ga tegen de kerk en al wat daar aanhangt. Ik ben streng katholiek opgevoed, ben op een blauwe maandag zelfs misdienaar geweest. Ik ben in die hoedanigheid niet misbruikt. Al heb ik daar achteraf gezien wel geluk heb gehad, want één van onze leraars werd van dag op dag missionaris in Afrika. Nadat een van huis weggelopen leerling werd teruggevonden door de politie. De missionaris is bij mijn weten nooit ondervraagd. Hij zat waarschijnlijk nogal diep in de brousse. Had Van Gheluwe dat geweten….

De werken van barmhartigheid.

En heb ik geleerd dat ge uw naaste moet beminnen zoals u zelf, en dat één van de werken van barmhartigheid is het geven van onderdak aan de daklozen. Ik heb nog geen enkele Syriër in de pastorie weten asiel vinden. En ook geen Zelenaar in nood (we zijn vrijwel de armste gemeente van de provincie). Terwijl daar veel plaats is. Opgelet: het kan zijn dat ik weer niet goed op de hoogte ben. Ruimte zat voor correctie. 

Indien de katholieke kerk en Tsjeven altijd hadden gepraktiseerd wat ze predikten, er zouden nooit socialisten nodig zijn geweest, en priester Daens zou niet op de barricaden hebben moeten staan. Dat is  mijn persoonlijke opinie. Het kan zijn dat het een onwaarheid is, maar het is mijn opinie meneer Antheunis. En gelukkig voor mij bestaat er geen imprimatur meer.

En indien ik het goed begrepen heb, maar ge moogt mij corrigeren meneer Antheunis, is de pastorie eigendom van de gemeente. Openbaar bezit dus. Maar de vraag hoeveel Zelenaars er op dinsdag al een bezoek aan de goudlederen kamer hebben gebracht, beantwoordt u niet. Misschien is de pastoor de tel kwijtgeraakt???

En ja, ik spreek u aan. In mijn blog heb ik nooit iemand privé aangevallen. Politiekers wel, maar die hebben daar zelf voor gekozen. Alhoewel…. U bent politieker. Of staat dat los van uw kerkelijk mandaat?

Persoonlijke aanval.

U vindt het nodig mij persoonlijk aan te vallen en mijn integriteit in vraag te stellen, en met mij alle “Beethovens”. Is dat niet wat Poetinesk?  En wees gerust, ik ben zelfs al persoonlijk aangevallen vanop de preekstoel in de jaren 60. Dus ook daar scoort u geen primeur. En u staat niet ook op een preekstoel…

Met uw reactie legt u daarentegen een mistgordijn aan waarbij u uw eigen confabulaties weerlegt.

Zo uw eerste “onwaarheid”.

Ik schrijf dat iemand mij heeft gezegd dat…. En u legt diens woorden in mijn mond en schrijft daar dan een hele rimram rond. Nog verwonderlijk dat u niet schrijft dat u tijdens de vraag juist soep aan het eten was.

In mijn blog staat letterlijk: Ik sprak op Montmartre een gedreven man, die mij vertelde dat ze het klaar hadden gespeeld dat je volgende zaterdag een geleid bezoek mogelijk te maken tussen dak en plafond van de St. Ludgeruskerk. Het heeft moeite gekost, en het is éénmalig, maar het is gelukt.

Meer staat er niet.

Citeer mij gerust, maar citeer mij correct, en verdraai de zaak niet. Of is dat beroepsmisvorming?

“Onwaarheid” 2. U neemt er aanstoot aan dat ik “te elfder ure” schrijf. Voor uw gemak heb ik hieronder het bericht van de gemeente gekopieerd. Nieuws heet van de naald drie dagen tevoren. Vindt u dat niet “te elfder ure”? En wat en wanneer u zelf met wie hebt gemaild doet hieraan niets af.

‎Gemeente Zele‎ aan Zele Beleeft & Beweegt

17 mei om 16:38

Nieuws heet van de naald: tijdens Zele Beleeft & Beweegt 
kan je op zaterdagavond 20 mei om 19 uur en 20 uur een begeleid bezoek brengen aan het schip van de Sint-Ludgeruskerk. Tot dan?!

“Onwaarheid” 3.

De man die mij over het bezoek vertelde stond in het kraam van Were Di. Ik nam dus aan dat die daar deel van uitmaakte. Maar de man kan ook nog deel uitmaken van andere organisaties. Ik heb hem niet verhoord tot in de derde graad.

“Onwaarheid” 4.

Blijkbaar is het gevaarlijk te denken. Want ik denk gewoon dat die mannen al schrikken. Volgens meneer Antheunis verkoopt ge tendentieuze prietpraat als ge denkt (of niet denkt zoals hij). En of het nu de pastoor, de kerkraad of de paus is die instaat voor onderhoud of beheer van die gebouwen, de eerwaarde heer superior van mijn college had daar een gezegde voor: “Allemaal van het zelfde sop overgoten”.

De waarheid volgens Antheunis.

En wat is de waarheid? Dat we allemaal in eeuwige aanbidding op onze knieën moeten vallen voor onze voorouders die een baken neergezet hebben in Zele waar Zelenaars nog altijd een beetje rust, een begin van troost en een sprankeltje van hoop vinden.

Dat kan best zijn. Maar toen vorig jaar in de gemeenteraad werd gevraagd of er een stille ruimte kon gecreëerd worden in de kerk voor studenten heb ik u, meneer Antheunis, horen zeggen dat er toch eerst moest worden nagekeken of het orgel niet zou lijden onder de verwarming. Een kwestie van prioriteiten leggen noem ik dat.

Het is mijn blog.

Ik schrijf in mijn blog wat ik ervaar. Niemand wordt gedwongen het te lezen of goed te keuren. Het zijn mijn ervaringen. En soms hoor ik instemmend gemonkel. Misschien meer dan u lief is.

En indien u zich afvraagt waarom ik niet aanwezig was op het schip: ten eerste ga en sta ik nog altijd waar ik wil, en ten tweede, wat spijtiger is, mag ik om medische redenen niet veel trappen doen. Dat is een handicap waar ik moet mee leven. Maar dat zal u worst wezen.

Voor het geval u mij in een wijwatervat wil onderdompelen, of aan Hertog Alva wil overleveren, dat kan op de begane grond ook.

Maar ik ben blij dat ik niet als Tsjeef ben geboren. En ik zou graag 300.000 euro per jaar besparen op de gemeentebegroting.

 

 

 

Zoals beloofd hieronder de integrale reactie van de heer Antheunis.

Een blog vol onjuistheden en onwaarheden
aan de Dirk Van de Vyvers alias Beethovens van deze wereld…

De auteur van een weblog biedt een logboek van informatie die hij of zij wil meedelen aan zijn publiek. Alhoewel een persoonlijk karakter beoogt een weblog een juiste weergave van de feiten. Minstens doet hij of zij een ernstige poging om de correctheid van de gegevens na te gaan.

Eerste onwaarheid… het heeft moeite gekost een geleid bezoek te organiseren tussen dak en plafond van de Sint-Ludgeruskerk… Op zaterdagnamiddag 1 april 2017 ben ik persoonlijk aangesproken in verband met een bezoek op zondag 21 mei aan de gewelven van de kerk en dit naar aanleiding van de opening van het toeristisch seizoen. Ik heb dit onmiddellijk toegezegd zonder hieraan voorwaarden te verbinden (éénmalig ?) en verkreeg nadien op mijn eenvoudige vraag medewerking van een aantal kerkraadsleden. Gemakkelijker kan toch niet?!

Tweede onwaarheid… er schort toch wat als de gemeentelijke diensten “nog rap te elfder ure” het geleid bezoek, het onwaarschijnlijke succes, dienen te publiceren… Op dinsdag 25 april 2017 – minder dan een maand voor de opening van het toeristisch seizoen – ontvangt pastoor Jan een mail van de gemeentelijke diensten met een vraag voor een bezoek in (op) het schip van de kerk voor het inmiddels beruchte weekend. Het programma is blijkbaar gewijzigd. Men vraagt nu een bezoek op zaterdagavond 20 mei én zondagnamiddag 21 mei. Pastoor Jan stuurt door naar mij, ik neem contact met de gemeentelijke diensten. Pastoor Jan is ook onmiddellijk bereid om de zaterdagavond voor zijn rekening te nemen. Op zaterdag 6 mei ontmoet ik al de collega-kerkraadsleden en ontvang ik nogmaals bevestiging van hun bereidwillige medewerking. Op dinsdag 9 mei in de voormiddag loop ik zelf binnen bij de gemeentelijke diensten en bevestig (nogmaals) onze medewerking. Wat schort er? Wat is het onwaarschijnlijke succes waarover sprake in de blog?

Derde onwaarheid… als een gerespecteerde culturele instantie als Were Di het al moeilijk heeft om een bezoekske achter de schermen te organiseren… Eerst en vooral ontvingen wij van Were Di geen enkele vraag voor een geleid bezoek aan de kerk. Bovendien hebben wij met de Kunstkring een opperbeste samenwerking. Als groot cultuurminnaar zal de heer Van de Vyver allicht wel weten dat het in oktober reeds de derde keer zal zijn dat Were Di gebruik maakt van de Sint-Ludgeruskerk voor de organisatie van hun groepstentoonstelling tijdens de kermisweek. De volgende keer misschien eens langskomen, bolleboos Beethoven? Geen risico op een kater, de miswijn is veilig opgeborgen voor onbevoegden. Oh ja, en mocht u zich in al uw ijver vergist hebben van kunstkring, ook Kunst Nu exposeerde onder hun vorige voorzitter reeds in de St-Ludgeruskerk en dit in een goede verstandhouding.

Vierde onwaarheid… ik denk dat de mannen van de kerkfabriek al schrikken […]… Door deze alinea verraadt de heer Van de Vyver duidelijk dat het hem niet om de waarheid te doen is. Hem gaat het niet om correcte informatie overgoten met een vleugje humor of sarcasme. Voor hem gaat het enkel om desinformatie overgoten met een saus van tendentieuze prietpraat. Zo draagt de kerkraad van Sint-Ludgerus niet eens verantwoordelijkheid voor het beheer van de vroegere dekenij (nu pastorij), laat staan voor het onderhoud of de condities voor het betreden van dit gebouw. Laat de begijntjes dus eerst maar eens vegen voor de deur van Van de Vyver voor deze zijn blog-borstel bij een ander denkt te moeten gebruiken.

En wat is nu de waarheid? Als de kerkraad een vraag ontvangt voor het bezichtigen van de zoldering van het schip van de kerk dan wordt hier meestal op ingegaan. Eén van de kerkraadsleden en/of gidsen moet echter beschikbaar zijn, het bezoek kan ook niet gebeuren tijdens het pastorale gebruik van de kerk, we verwachten ook dat het een bezoek in groep betreft,… Toen ik vorige week gecontacteerd werd door de voorzitter van de cultuurraad voor een bezoek aan de gewelven van het schip van de kerk tijdens de Open Monumentendag op 10 september en ik meedeelde dat de collega’s van de werkgroep “opening toeristisch seizoen” reeds een aantal bezoeken zouden brengen, werd door de vertegenwoordiger van de adviesraad onmiddellijk afgezien van een rondleiding. Het is nu afwachten hoe Van de Vyver alias Beethoven dit binnen enkele weken of maanden zal uitleggen in zijn blog.

En wat is ook de waarheid? Bijna driekwart eeuw voor zelfs Beethoven was geboren hebben onze Zeelse voorouders in het centrum van onze gemeente een kerk gebouwd deels op de fundamenten van een vroeger kerkgebouw dat daar reeds honderden jaren had gestaan. Het gebouw is een baken in de omgeving en biedt tevens een uniek kader voor het marktplein. Ondanks de toenemende secularisering hebben opeenvolgende gemeentebesturen mee de (financiële) zorg gedragen voor de instandhouding van dit merkwaardige beschermde barokgebouw. Het staat symbool voor een aantal Westerse waarden die almaar zwaarder onder druk komen te staan in onze samenleving. De kerkraadsleden dragen de grote bezorgdheid om de kerk bouwfysisch fit te houden. Met een kleiner aantal maar niet minder enthousiaste vrijwilligers uit het gewone volk blijven wij – met of zonder vuile voeten – de dagdagelijkse bekommernis dragen voor dit gebouw, voor de eredienst die er wordt gehouden en voor de gemeenschap die er wordt gevormd. Zo bijvoorbeeld verzorgen een aantal toegewijde vrijwilligers de permanentie in het kerkgebouw zodat het in de week maximaal geopend kan blijven voor de bezoeker. Midden een razende samenleving vinden Zelenaars dagdagelijks in onze kerk nog altijd een beetje rust, een begin van troost en een sprankeltje hoop.

Jammer dat we het voorbije weekend de heer Van de Vyver alias Beethoven niet hebben ontmoet in de Sint-Ludgeruskerk. Maar geen nood, onze kerk is behoudens enkele uitzonderingen elke weekdag open. Wij zijn aangesloten bij Open Kerken en op zondag 04 juni 2017 zetten we in het kader van de Open Kerken-dagen de deuren van de kerk opnieuw wagenwijd open. Het is onze overtuiging dat gebedshuizen niet enkel een waarde hebben voor gelovigen. Ze raken ook de omwonenden die ongeacht hun religieuze overtuiging gehecht zijn aan dit baken in hun leefomgeving, toeristen op zoek naar unieke verhalen en de vele bezoekers met passie voor geschiedenis en erfgoed.

Gegroet,
Johan Anthuenis
Lid kerkraad Sint-Ludgerus
21 mei 2017