De afgevaardigde van de minister.
Er was relatief veel volk in de raadzaal voor de zitting van de gemeenteraad. En een vertegenwoordiger van de VVSG. Dat is de Vereniging van Steden en Gemeenten. Die gaan zo af en toe eens kijken hoe het er op een zitting aan toe gaat. Een beetje zoals vroeger de inspecteur op school. Of de afgevaardigde van de minister bij Samson en Gert. Onwillekeurig zetten onze raadsleden dus hun beste beentje voor. Niet dat dat een groot verschil maakt…
Johan Antheunis begon met de opmerking dat één van zijn companen ter gemeentehuize was getrokken om aldaar de stukken in te zien. Ontbraken er toch wel stukken voor punten 12 en 14. Blijkbaar had een ambtenaar die nog efkens meegenomen voor aanpassing te elfder ure. En geen briefje gelegd. Johan zei zelf dat hij niet klaagde omdat de inspecteur er was. Alsof wij dat zouden durven denken.
André vond dat het tijd was om eens hard van leer te trekken. De regeling voor zorgverstrekkers die met een sticker mogen parkeren voor de garage van hun patiënt, is volgens hem onwettelijk. In strijd met de wegcode. Niemand die hem serieus neemt, maar hij moet toch de folklore in stand houden. Hij is ook nog altijd kwaad op de gele mannekes. Vorige keer dreigde hij ermee ze te ontvoeren. Omdat ze op het openbaar domein staan, en omdat er op sommige “Slow” staat in plaats van “Graag traag”. Blijkbaar is er bij de levering een foutje gemaakt. Geen nood, de technische diensten van de gemeente zullen zelf aangepaste stickertjes maken.
Tot en met punt 7 van de agenda gaat het om dossiertje van rooilijnen en grondafstanden. Het is voldoende dat de burgemeester het punt opnoemt, en in zijn grote classeur de bladzijde omdraait. Zo gaan we rap vooruit.
Het burgemeestersconvenant.
Punt 8 gaat om het Burgemeestersconvenant. Dat is eigenlijk een actieplan voor het milieu. In het verleden wilde de meerderheid dat niet ondertekenen, omdat de gemeentelijke diensten het niet zagen zitten om het dossier op te stellen. En omdat Zele eigenlijk reeds ver staat met de invulling van de beoogde maatregelen. Ondertussen is er echter evolutie in de zaak, en de Provincie wil de dossieropmaak en de coördinatie op zich nemen. Tegen een kost die momenteel begroot wordt op 7.500 euro. In die omstandigheden wil de meerderheid het convenant toch ondertekenen. Tot verbazing eigenlijk van de oppositie. En Pieter wil weten waar die ommezwaai (die hij toejuicht) vandaan komt. Niet dat hij er gerust in is, want hij wil nauw toezien op het participatietraject en de inhoud van het plan.
De burgemeester spreekt van een “voortschrijdend inzicht”, het feit dat de Provincie als gangmaker optreedt, en dat het eigen personeel niet bijkomend wordt belast. Hij merkt ook op dat door het feit dat we nu pas tekenen, er geen tijd is verloren gegaan, want alles start pas in 2018. En bovendien zijn een aantal zaken reeds in realisatie buiten het convenant om. Toch zou Pieter liever hebben dat de meerderheid in het vervolg rapper luistert naar de oppositie. Ik kan al denken wat de burgemeester daarover denkt, maar hij heeft niets gezegd.
Laadpalen
Herman vraagt zich af of het plaatsen van laadpalen voor elektrische auto’s op de markt niet ingaat tegen het milieubeleid. En wilden we niet minder verkeer op de markt? Is dat niet tegenstrijdig? Hij ziet in gedachten reeds files op de markt van auto’s die aanschuiven voor die palen. De burgemeester stelt hem gerust dat dit niet zal gebeuren, want er komen nog meerdere van die palen. En hij ziet geen tegenstrijdigheid. Het is niet de bedoeling de markt autovrij te maken, dat zou niet goed zijn voor de handelaars.
In punt 9 een voorstel om het algemeen politiereglement aan te passen. Er bestaat zoiets als een “Besluit van de burgemeester”. Te vergelijken met een Koninklijk Besluit, of een Decreet, maar dan op gemeentelijk niveau. Tot hiertoe konden dergelijke besluiten niet worden afgedwongen. Ge kunt ze met andere woorden aan uw laars lappen. Dat verandert. Indien in het vervolg iemand weigert zich te voegen, kan de gemeente zelf de nodige maatregelen treffen, op kosten van de overtreder. Zo kan veel effectiever en sneller worden opgetreden tegen bijvoorbeeld milieuovertredingen.
André ziet dictators vliegen
André voelt zich echter geroepen onze democratische rechten te verdedigen. Hij neemt de term “Besluit van de burgemeester” letterlijk, en verdenkt Patrick Poppe van dictatoriale neigingen. Gelukkig kan hij worden gerustgesteld: dergelijke besluiten moeten worden overlegd.
Geboortepremies (twee keer)
Goed nieuws voor gezinnen: de gemeentelijke geboortepremie wordt uitgebreid en opgetrokken: vanaf nu geeft elke geboorte (of adoptie) recht op een gemeentelijke premie van 50 euro. De oppositie is hier blij mee, maar merkt op dat deze maatregel nog niet alle belastingverhogingen compenseert.
En er is meer. Gezien de hoge graad van kansarmoede in Zele, en het aandeel van éénoudergezinnen hierin, werd besloten bovenop de geboortepremie een bedrag van 50 euro, onder vorm van Zeelse geschenkbonnen toe te kennen.
Hans Knop staat achter deze beslissingen, maar verwijt het bestuur nog steeds geen coherent armoedebestrijdingsplan te hebben. Of misschien is er één, maar dat is dan nog nooit toegelicht. De burgemeester betwist deze stelling. Volgens hem is Rotz (Het Huis van het Kind) de draaischijf voor alle initiatieven. En Rotz is zeer actief en heeft een breed netwerk.
Onze visie verschilt…. nog maar eens
Het komt tot een heftige discussie, en Hans blijft erbij dat de burgemeester het allemaal eens duidelijk moet uitleggen. Die vindt dan weer dat de oppositie het niet wil zien. Het was een tijdje geleden, maar Patrick en Hans moeten constateren dat zij een andere visie hebben.
Juryleden gezocht
Er is ook een nieuw reglement voor gemeentelijke subsidiëring rond vrijetijdsparticipatie voor mensen in kansarmoede. Verenigingen kunnen projecten voorleggen. Die worden beoordeeld door een jury. Maria vraagt zich af wie er in die jury zit, want dat kan natuurlijk een groot verschil maken. De jury moet echter nog worden samengesteld. Ik vermoed dat dit een sein is voor sommigen om een mannetje (of vrouwtje) in de jury te krijgen. De jacht is open, en niet alleen op hazen en fazanten.
Inkanteling OCMW in gemeente, doorstroming van personeel
De CD&V zette een punt op de agenda rond de aanwervingsprocedure in gemeente en OCMW.U weet dat gemeente en OCMW samensmelten op 1 januari 2019. Dat betekent ook één werkgever. In afwachting dat dit gebeurt zijn ze nog apart. Dat betekent dat er geen regeling bestaat voor werknemers die in het ene werken, en geïnteresseerd zijn in een vacature bij de andere. Dat heeft geleid tot problemen, en CD&V wil faciliteiten voor de overgangsperiode. Om doorgroeimogelijkheden te bieden aan het bestaande personeel, en zo de motivatie te verhogen.
Hoewel de meerderheid meegaat in deze gedachtengang, kan dergelijke regeling niet zonder het integratieproces dat nu bezig is, te bezwaren. Het voorstel wordt daarom niet weerhouden.
Veiligheid: acties in samenwerking met parket
En dan zijn we aan de varia. Chris Gossey, daarin gesteund door Francis De Donder, wijzen op een publicatie over veiligheid. Daaruit blijkt dat de cijfers van Zele en Berlare, nochtans één politiezone, ver uit elkaar liggen. De burgemeester antwoordt dat het hier gaat om veiligheidsgevoel. De objectieve misdaadcijfers liggen gelijk, het veiligheidsgevoel niet.
Om hieraan te verhelpen zijn reeds maatregelen genomen, waarbij gemeenschapswacht, straathoekwerker en inclusiewerker een belangrijke rol spelen. Maar er blijft een probleem. Dit heeft veel te maken met het gevoel dat regels niet worden toegepast. De gemeente kan via de politie alleen boetes uitschrijven. Wanneer die (soms met de glimlach) worden betaald, heeft de gemeente geen verdere middelen. Bovendien kan slechts een effectieve vaststelling door de politie zelf aanleiding geven tot verwijzing naar de politierechter.
Dit is onlangs nog eens aangekaart met het parket, en er is een actieplan opgesteld. We mogen dus kortelings één en ander verwachten denk ik dan.
Hans Knop dringt nog eens aan op een globaal veiligheidsplan, dat op de gemeenteraad kan worden besproken. En Maria vraagt aandacht voor de oorzaken van afwijkend gedrag.
De nagel en de boomerang van Herman
Herman had het in de krant beloofd. Hij zou op dezelfde nagel blijven kloppen. De verlichting van het veilige fietspad N57 (langs de spoorweg). Maar meer dan kloppen, hij heeft een filmpje mee, waarin de provinciale député Hertog koudweg verklaart dat Zele helemaal nog geen dossier heeft ingediend. Dat kan tellen.
Ingetogen schaamte alom. Hoe is dit mogelijk?
Maar dan haalt Dirk De Mey zijn papieren boven. Mails met provincie en Eandis. Een verontschuldiging van de provincie: we hebben ons vergist. Blijkbaar is er een dame op het provinciebestuur in zwangerschapsverlof gegaan, en is het dossier verkeerd gelegd.
Dat filmke komt dus als een boomerang naar Herman terug. Maar hij ontduikt meesterlijk: het is dan toch zijn verdienste om het dossier naar boven te halen.
Wie nu denkt dat die verlichting er rap komt: ze hebben vanuit de provincie nog wat bijkomende informatie gevraagd. En uit de ervaring die ze rond een gelijkaardig dossier opdeden in Lokeren, zijn we nog niet aan de nieuwe patatten. Ik denk dat ze wachten tot het fietspad langs de N47 klaar is….
Onwelriekende rozen
Tenslotte de Rozenbeek in Durmen. Die ruikt niet altijd naar rozen, want er is op onregelmatige tijdstippen vervuiling. Wie vervuilt is nog niet achterhaald. Er zijn bouwplannen bij bedrijven in de buurt opgevraagd, en er zijn geregeld onverwachte controles. Maar gezien het onregelmatige karakter is het zeer moeilijk de oorsprong te achterhalen. Het zou kunnen gaan om een overstort, wat de zaak nog bemoeilijkt.
Er wordt de omwonenden gevraagd onmiddellijk te verwittigen wanneer ze iets vaststellen. Men vreest dat alleen een inwendig onderzoek van de riolering met camera’s uitsluitsel zal brengen. Dit onderzoek komt er binnenkort. Maar het wordt waarschijnlijk een werk van lange adem.
Dwangsom aan de horizon boekt succes
Toch nog wat goed nieuws. De eigenaar van het milieuvreemde bedrijf op Huivelde kiest eieren voor zijn geld. Met de mogelijkheid van een dwangsom heeft hij blijkbaar ingezien dat het de gemeente menens is. Hij heeft stappen gezet om naar het industriepark te verhuizen, en heeft een tijdelijke milieuvergunning aangevraagd. Die heeft hij nodig om de site in de oorspronkelijke staat te herstellen. En met de aanpassing van de “Beslissing van de Burgemeester”, zal in de toekomst in dergelijke gevallen veel sneller kunnen worden opgetreden. De vervuiler van de Rozenbeek weze gewaarschuwd!
