De OCMW raad verdwijnt in 2019. Ik ging nog rap eens kijken….

Unicum.

Ik heb iets gedaan wat de laatste vijf jaar nog niemand deed. Als gewone burger eens gaan kijken naar de vergadering van de OCMW-raad. Die hebben inderdaad nog nooit een toeschouwer gezien. Als toneelvereniging zouden ze dus al lang failliet zijn. Niet dat er zoveel volk naar de gemeenteraad komt, maar toch…

Zelf was ik daar om vijf voor zeven. Er waren nog maar 3 aanwezigen. Ik dacht al dat de vergadering op Zeels uur ging beginnen, maar kijk om 2 voor 7 stromen ze allemaal in één keer binnen. Alsof ze met een busje hebben gecarpoold. Ofwel hebben ze voorvergaderd.

Voorzitter Tom was verbaasd een toeschouwer te zien, en begon er naar eigen zeggen van te zweten. Plankenkoorts? Maar vanaf halfweg de vergadering kreeg hij het koud. Ze hadden waarschijnlijk al de chauffage afgezet. Gelukkig had hij nog een sjaal in zijn boekentas zitten, maar veel heeft dat zo op het zicht niet geholpen.

De show van Stramien.

Het was wel nog vijf minuten wachten op de man van Stramien. Dat is één van die firma’s die bezig zijn met de groene stroom. Mijn lezers weten dat ik het niet hoog op heb met die consultanten. Die beginnen altijd eerst met iedere instantie op te noemen waar ze mee samenwerken. Ook hier een lijstje dat indruk moet maken. Blauwdruk, Transport and Mobility, City Development en Yellow Window. Een beetje geel om de N-VA gunstig te stemmen denk ik. Alhoewel Blauwdruk er natuurlijk ook mag zijn. Met Orange werken ze blijkbaar niet samen.

En jargon… Wat denkt ge dan “scenografie”? Een duur woord voor uitzicht. De man kwam om een offerte toe te lichten voor de inrichting van een terrein rechtover het Berkenhof in de Driesstraat. Daarvoor moest hij dat kaderen in het grote project “Groene Stroom”.

Groene stroom.

Hij had niet de moeite genomen een nieuwe presentatie te maken, zei hij. Maar die versie had ik nog niet gezien. De kernpunten van zijn betoog: er is een as van drie pleinen. Julie Billiaert, Kerkplein en Zandberg. De bedoeling is de verblijfskwaliteit eerder te bevorderen dan de functionaliteit. Anders gezegd: een plein is voor te flaneren en een terraske te doen, eerder dan voor verkeer. Het verkeer moet het centrum kunnen bereiken, maar er niet doorkunnen, zo vertelt hij. En hij wil contact leggen met het open landschap via buurtwegen.

En een klein deeltje van dat grote project is het terrein in eigendom van het OCMW in de Driesstraat. Ongeveer 3.000 vierkante meter. Men wil daar een groenparking, een voedselbos, een wildernisspeeltuin en een poel met kikkers.

En om dat allemaal te ontwerpen en een bouwaanvraag te produceren, vraagt de man 20.000 euro. ‘T is te zeggen, hij weet nog niet zeker hoeveel werk dat gaat zijn, maar hij schat 210 uur. Dat is ongeveer 100 euro per uur. Ik denk dan, aan honderd per uur zal dat inderdaad vooruitgaan….

Na zijn presentatie vertrekt de man snel, want in zijn branche geldt natuurlijk “Time is money”.

Is dat niet wat duur????

In de daaropvolgende bespreking komen toch nogal wat bedenkingen naar voor. Zo’n groenparking, vraagt dat veel onderhoud?  Die man had gezegd van niet ingeval van grastegels. Maar hij ziet geen bewaar dat er wat kruiden tussen staan. Zodat het er wat wilder uitziet. Persoonlijk vrees ik dat de Zelenaar dat eerder als onkruid zal zien, en dat ligt hier nogal gevoelig. Wat gaat Francis daarvan zeggen?

Geert heeft toch nog financiële bezwaren. Hij is zowat de Johan Antheunis van het OCMW, en heeft ervaring met dat soort projecten. Volgens hem gaat het veel meer kosten dan hier wordt voorgespiegeld. Hij denkt dat op deze manier Zele eerder een armere gemeente gaat worden dan een groene. En we spreken nog niet over de uitvoering die handenvol geld gaat kosten.

Tom stelt dat het budget hiervoor is voorzien, maar voelt zo ook wel aan dat er weinig draagvlak is. Hij stelt voor dat in een aparte vergadering wordt gebrainstormd over wat het project zal inhouden. En eens daarover concensus is, de opmaak van een ontwerp open te stellen. Ook voor scholen bijvoorbeeld, zoals door Geert geopperd. En dan wordt er op basis van de ontwerpen gekozen.  Exit dus Stramien als geprefereerde ontwerper.

Het punt wordt afgesloten, een brainstorm wordt georganiseerd, liefst nog in de maand december.

Financieel.

En dan komen de financiële punten. Tom geeft het woord aan Katrien. Die heeft de ietwat saaie taak om die droge materie te presenteren. Gelukkig heeft Katrien een zeer sterke mimiek en gebruikt ze sprekende gebaren, die op zich al de moeite waard zijn om te bekijken. Voor een halfdove als Beethoven is dit een welgekomen ondersteuning. Er zijn budgetherzieningen, meerjarenplannen en begrotingen. Ingewikkelde materie in brochures met veel tabellen. Katrien zegt zelf op een bepaald moment: “Ge gaat er uwe weg niet in vinden”. Ik zie opluchting rond de tafel. Het besef niet alleen te zijn is heilzaam.

Timothy.

Alhoewel, ik zie dat Timothy in zijn exemplaar met de fluostift is bezig geweest. Hij zal dan toch een poging hebben gedaan. Hij is ook degene die het meeste vragen stelt. Soms met wat nauwelijks verholen binnenpret over de aanstelling van een poetsverantwoordelijke en de trage opstart van het overleg tussen gemeente en OCMW.

Op één van zijn vragen antwoordt Katrien fijntjes dat dat een beslissing is van mevrouw Homans. Zijn partijgenote. Oesje. Timothy zal op het matje moeten komen. Maar ja, ge kunt natuurlijk niet alle maatregelen tot in détail kennen. Het weze hem vergeven.

Onthouding.

Het valt mij op dat de raadsleden zich veel onthouden. Ik ben dan eens gaan neuzen in verslagen van vorige vergaderingen, en dat is dus niet alleen in deze vergadering. Dat is zo’n beetje “Ik ben niet akkoord, maar ik ben ook niet tegen”. Curieus hoe elke raad zo zijn eigen gewoonten heeft.  Maar ik heb ook geen enkele tegenstem gehoord. Dus contreire mensen zijn het niet.

Fusie.

Ge weet dat OCMW en gemeente fusioneren in 2019. En dat begint zich te doen voelen. De personeelsdienst is reeds gefusioneerd, en vanaf volgende week zit de eengemaakte dienst samen in de Padweg. Dat is één van de redenen waarom budgetten moesten worden herzien.

Timothy beklaagt zich er ook over dat bij de beleidsnota voor de begroting 2018 geen nieuwe initiatieven zijn opgenomen. Volgens Tom is het echter zodanig druk bij de sociale dienst door de grote vraag en de nieuwe voorschriften, dat de tijd hiervoor ontbreekt.

Het einde van de legislatuur is in zicht, het einde van de OCMW raad ook.

Wat de meerjarenplannen betreft, stelt Katrien dat dit de facto voorlopige plannen zijn, gezien de verkiezingen er zitten aan te komen, en dat er dan toch traditioneel wijzigingen komen.

De rest van de vergadering gaat over tariefwijzigingen voor verschillende dienstverleningen.

En dan volgt de geheime zitting, en word ik vriendelijk gevraagd de zaal te verlaten.

Ik zal dus voor de Zeelse geschiedenis waarschijnlijk te boek staan als de enige gewone burger die ooit naar een zitting van de OCMW-raad is geweest.  Tenzij er zich toch nog iemand geroepen voelt… Na de verkiezingen smelten OCMW en gemeente samen en verdwijnen de mandaten van OCMW raadslid. Ge zult dus rap moeten zijn.