Een bloemkool en refrein 10:14 in de gemeenteraad.

Groenten uit Zele

Na het raadplegen van de agendapunten van de gemeenteraad van 7 juli dacht ik: Dit wordt een uitbollertje. Korte vergadering en nog ruim tijd voor een pintje. Dat was buiten de oppositie gerekend. Die mannen hadden toch wel een lenteschoonmaak georganiseerd zeker, en een pak dossiers op de agenda gezet. Ja, ik weet het, het is al zomer, maar de seizoenen liggen tegenwoordig toch al door elkaar. Reden voor Jong CD&V om voor de start van de vergadering een korf groenten uit Zele aan te bieden aan de burgemeester. Ter promotie van de strijd tegen de klimaatverandering en de korte keten. De groenten zouden nog van pas komen.

De vergadering begon met een minuut stilte voor de slachtoffers van de aanhoudende bomaanslagen, in het bijzonder die in Istanbul, waar veel Zelenaars familie en vrienden hebben.

Mozart en Salieri

Dan werd er een strak tempo ingezet om de agendapunten af te werken. Bij het goedkeuren van de jaarrekening echter plots een eerste schot voor de boeg. Die jaarrekening is volgens de oppositie wel correct, en er staat in wat er moet in staan voor Brussel. Maar de oppositie wil meer. Een visie en een plan. Het zou goed zijn moest er een moment gepland worden waar elke schepen eens zijn verwezenlijkingen, plannen en ideeën zou voorstellen. We zitten immers over de helft van de legislatuur. De burgemeester is daar absoluut niet voor te vinden, en de discussie die daarop volgt zet de toon voor de rest van de vergadering. Onwillekeurig moet ik denken aan mijn goede vriend Mozart en zijn probleem met Salieri. Ook twee verschillende manieren van werken.

De discussie wordt afgesloten met de vaststelling dat meerderheid en oppositie wel dezelfde doelstelling hebben: een Zele waar het goed is om wonen. Maar over de weg daarnaartoe hebben ze wel een verschillende visie. Dat zinnetje zou nog vele keren herhaald worden in deze vergadering.

De rest van de oorspronkelijke agendapunten wordt in zo’n snel tempo afgewerkt, dat de journalist naast mij bijna zijn pen verstuikt in een poging om notities te nemen.

Agendapunten van de oppositie.

En dan de punten ingediend door de oppositie.

Jong CD&V wil dat Zele het burgemeestersconvenant voor klimaat en energie ondertekent. Dat betekent in feite dat er een nulmeting (huidige situatie) wordt gedaan voor de emissies, een gemeentelijk actieplan voor duurzame energie wordt opgesteld en dat tweejaarlijks de voortgang wordt gerapporteerd aan de gemeenteraad. De burgemeester beklemtoont dat de meerderheid de doelstellingen onderschrijft. Volgens hem worden er in Zele reeds veel initiatieven genomen. Hij is overigens zelf lid van het Zeelse voedselteam (wat hij iedereen aanraadt). Maar hij gaat het burgemeestersconvenant niet tekenen. Hij wil geen tijd en geld besteden aan kanjers van boeken te schrijven. Daar zou trouwens iemand moeten voor aangeworven worden, want de administratie kan dat er niet bijnemen. De oppositie wijst er op dat het opstellen van zo’n plan activerend en sensibiliserend werkt, en dringt erop aan dat het convenant wordt ondertekend. De burgemeester is bereid te bekijken of zoiets kan in samenwerking met andere gemeenten, om de werklast te drukken.

Refrein

Maar het refrein wordt een eerste keer herhaald. Meerderheid en oppositie hebben hetzelfde doel. Maar over de weg om dit doel te bereiken, hebben ze een andere visie. Het refrein hebben we al, nu nog het liedje. De muziek heb ik al in mijn hoofd, wie schrijft de tekst?

Een woordje over de techniek van vergaderen van de gemeenteraad is hier op zijn plaats. Wanneer de oppositie een voorstel doet, en de meerderheid aanvaardt dat niet, kan de oppositie een stemming vragen. Ze hopen dan dat de persoonlijke visie van sommige gemeenteraadsleden de overhand neemt over de partijdiscipline.

Zele beschikt niet over elektronische stemknopjes, zoals je dat bijvoorbeeld ziet in het nationale parlement. En dat is maar goed ook. Want nu moet de secretaris alle namen afroepen, en iedereen moet “ja” of “neen” zeggen. Zo hoor je ook eens de stem van iedereen. Al is dat bij sommigen fluisterstil. Gezien mijn hardhorigheid heb ik ze dus nog altijd niet allemaal gehoord.

Volgens mij zijn alle stemmingen geëindigd op 14-10, al ben ik niet zeker. De secretaris is die uitslag al zo gewend dat hij dat zegt zoals sommigen de telefoon beantwoorden. De moeten zoveel keer per dag hun naam zeggen, dat ze daarbij zo een snelheid halen, dat niemand dat nog verstaat. Bel maar eens naar een administratie.

Bij het volgende agendapunt   wil de oppositie dat de gemeente alle kosten ten laste neemt voor de geluidsisolatie bij Juvenes.  Er is daar iemand komen wonen in de buurt die last heeft van lawaai. Persoonlijk denk ik dan: ga toch niet wonen tussen jeugdhuizen en café’s als je niet tegen lawaai kan. Als je een allergie hebt voor zeewater, ga dan niet op de zeedijk wonen.

Maar goed, de wet is de wet, en de sjampetter heeft Juvenes een contraventse geschreven. En de oppositie wil dat de gemeente de rekening betaalt. De burgemeester is verbaasd, want volgens hem zijn de gesprekken met Juvenes hieromtrent zeer positief, en heeft de gemeente reeds beslist een ernstige inspanning te leveren, in onderling overleg. Maar een engagement tot een blanco cheque ziet hij niet zitten. De oppositie vindt dat geen blanco cheque.

Refrein 10:14

Om dit verslag niet nodeloos lang te maken, ga ik een code gebruiken: refrein 10-14. Dat betekent dat de meerderheid en de oppositie dezelfde doelstellingen hebben, maar verschillende visies, en dat er een stemming is geweest waarbij het voorstel verworpen is met 10-14.

Refrein 10-14.

Bij het volgende punt, de versterking van het ontwikkelingsproces Wijnveld, komt de ware aard van het beestje boven piepen. De oppositie wil duidelijke engagementen van de burgemeester, en die zegt: dat ziet ge van hier. Hij wantrouwt de oppositie, en denkt dat ze hem willen dwingen tot engagementen, en hem later, als er ook maar iets mis gaat, daarop willen pakken. De oppositie zegt dat dit onzin is, en dat zij alleen willen zorgen dat er een sense of urgency is.

Refrein 10-14.

Burgemeester als Klaar-over

Ook bij de tijdelijke maatregelen voor de fietsveiligheid in de Vlietstraat is de oppositie bang dat er geen maatregelen worden genomen tegen de tijd dat de schoolgaande jeugd in de donkere dagen deze weg moet nemen. De oppositie wil een duidelijk engagement. Dat er maatregelen worden getroffen, al was het zelfs maar dat de burgemeester daar zelf gaat staan. Volgens mij niet zo effectief, want in het donker ziet ge hem toch niet staan.

Refrein 10-14.

Een scheve paal

Het punt kosten verplaatsing verlichtingspalen bij grote infrastructuurwerken. Hier was ik even verward. De discussie werd gevoerd over OV palen. Ik dacht dat het over een houtsoort ging. Zoals MDF platen. Maar nee, ter lering van iedereen: een OV paal is een Openbare Verlichtings Paal. Dus eigenlijk OVP. Wees consequent met dat jargon.

Er staat er een scheef, en op de verkeerde plaats. De vraag van de oppositie is, neem de kost van de verplaatsing van die paal (1.500 euro) ten laste van de gemeente. En doe dat ook voor de andere palen.

De paal in kwestie staat dus scheef, schever dan de toren van Pisa, maar komt niet in aanmerking als toeristische attractie. Eandis moet hem dus toch rechtzetten. Daarvoor moeten ze hem toch uitgraven, laat ze hem dan twee meter verder zetten, weg van het vensterraam van de bewoner. Dit gaat met Eandis worden besproken, maar voor de rest:

Refrein 10-14.

Kouwe stenen

De basisschool Heikant dan. Er is een werkgroep vanuit de school die voorstellen heeft, maar die zijn op een koude steen gevallen in het gemeentehuis. Dat is niet waar zegt de bevoegde schepen. Wij hebben met de schooldirectie een goed contact. Een aantal zaken zijn reeds goedgekeurd, andere liggen voor advies bij de verkeerstechnische commissie. Wij verwachten advies tegen 14 juli, en zetten dan verdere stappen.

Refrein 10-14.

Ik ben na de vergadering eens aan de vloerstenen in de hal van het gemeentehuis gaan voelen. Ze voelen wel koud aan. Of er ideeën zijn op gevallen kan ik niet meer zien. De poetsvrouwen doen daar een grondige job.

De geneeskundige kracht van een bloemkool.

Maatregelen inzake wateroverlast.

We zijn aangekomen op het punt waar de stem van de burgemeester het dreigt te begeven. En hij heeft een prachtnota opgesteld die hij wou voorlezen. Dan moet de eerste schepen zijn voordrachtkunsten maar eens laten zien. Van pure miserie begint de burgemeester aan de radijsje uit de korf die hij in het begin van de vergadering kreeg. Dat helpt blijkbaar, want na de radijsjes moet de bloemkool er ook aan geloven.

Dat is slaan en zalven tegelijk vanwege de oppositie. De burgemeester zo kwaad maken dat hij dreigt zijn stem te verliezen, en hem tegelijk een bloemkool aanbieden om dat te verhelpen.

Refrein 10-14

De bibliotheek

De bibliotheek. Een raadslid heeft gelezen dat het bibliotheekbezoek daalt. Hij vraagt de cijfers op voor Zele en wat de gemeente Zele doet om de bibliotheek aantrekkelijk te houden voor de Zelenaar. Dat laatste had hij beter niet gedaan. Zijn cijfers heeft hij gekregen, ze dalen, maar dat komt omdat de telling gebeurt met een elektronisch oog aan de ingang. Veel mensen maken echter gebruik van het digitale platform, en die vallen dus weg uit de telling.

Maar wat de gemeente doet om de bib aantrekkelijk te maken? De bevoegde schepen, die meestal niet veel aan het woord komt, ruikt zijn kans. Hij begint aan het voorlezen van het ganse jaarverslag van de bibliotheek. Dat was nu ook weer niet de bedoeling. De burgemeester knabbelt aan zijn bloemkool, een schepen moest nog trakteren en laat de chocolaatjes circuleren, verschillende leden zitten met hoog water en nemen een plaspauze, maar de schepen versaagt niet, en gaat onverstoord verder met het voorlezen van zijn verslag.  Filibusteren kan dus ook in Zele. Dit keer geen refrein 10-14, de vraagsteller is ruimschoots voldaan.

Voor de rest: er zijn slechts 7 aanvragen geweest voor de 1 euro maaltijden op school van Homans, en de deradicaliseringsambtenaar is zich aan het inwerken. En de straathoekwerker wordt vervangen.

Vakantie

De volgende gemeenteraadszitting is pas in september. Beethoven is dus even werkloos. Maar zoals de oppositie heb ik ook lenteschoonmaak gehouden. En ik heb een projectje voorzien.  Ik herlas onlangs een boek van Dan Brown, de Da Vinci code en dat inspireerde mij.

Ik vertel er oven in een volgend artikel.

 

 


Abonneer je op Beethoven

Voer je e-mailadres in om een bericht te krijgen telkens er een nieuwe Beethoven tekst verschijnt. Je e-mailadres wordt enkel en alleen hiervoor gebruikt.

Top