Een potje dat misschien best gedekt blijft

Altijd leuk om mensen terug te zien na de vakantieperiode. Schepen Serdar komt er zoals altijd netjes verzorgd voor. Zijn kapsel lijkt verdacht veel op dat van Kim Jong-un. Zou hij misschien Noord-Korea hebben bezocht? Herman Van Driessche daarentegen verschijnt met een verwarde krullebol à la Carl Huybrechts, maar dat zou eerder te maken hebben met agendaproblemen bij zijn kapper.

Toch wat zenuwen

Het valt op dat voorzitter Tom Schiettecat zenuwachtig ijsbeert aan de ingang voor de vergadering. Blijkbaar moet hij nog gauw enkele raadsleden spreken voor de vergadering begint. Meestal bladert hij rustig door zijn mappen tot hij de vergadering opent.

Hij begint dan ook de vergadering met een terugblik op de gebeurtenissen van vorige keer. Toen stapte de volledige oppositie op uit onvrede met de manier waarop de meerderheid het circulatieplan definitief goedkeurde. Blijkbaar ziet hij deze actie als een grote smet op zijn voorzitterschap, en wil herhaling voorkomen. Gelukkig heeft hij de fractievoorzitters van de boosdoeners gesproken en de belofte gekregen dat ze met open vizier zouden debatteren.

Luister naar Beethoven zegt de voorzitter

Maar hij heeft ook een boodschap voor het publiek. Als er iemand in de zaal zou zitten die van plan zou zijn zich te mengen in de debatten, kan die beter naar huis gaan en de livestream volgen. Of naar muziek gaan luisteren. Hij raadt de 9^de van Beethoven aan. Ik weet niet zeker of dit een subtiele ode aan deze schrijfsels is.

OCMW

De OCMW raad heeft weer niet veel om het lijf. Het personeel kan nu opteren voor een fietslease programma.

Marc Verberckmoes vraagt of dat programma niet kan worden uitgebreid naar de Zeelse burger, maar gezien dat verweven zit in het loonpakket is dat volgens schepen Pieter niet mogelijk. Marc vraagt ook hoe het zit met de verkoopmomenten van gevonden fietsen die niet werden opgehaald. Pieter antwoordt dat die verkopen niet lonend zijn, en dat deze fietsen worden overgedragen aan het project Mocyclette die ze herstellen en/of gebruiken voor onderdelen. Indien het om kinderfietsen gaat worden deze geschonken aan de fietsbib.

De volksraadpleging

Het al of niet organiseren van een volksraadpleging rond het circulatieplan. Het gaat hier officieel over de kennisname van de gemeenteraad over de beslissing van het schepencollege. Maar het onderwerp ligt gevoelig. Waarschijnlijk daarom wordt de algemeen directeur opgezadeld met de taak tekst en uitleg te verschaffen.

Deze neemt de gelegenheid te baat om alle betrokken medewerkers te danken voor hun inzet. Niemand twijfelt er overigens aan dat deze mensen zelfs in moeilijke omstandigheden hun taak meer dan naar behoren vervullen.

De ingezamelde handtekeningen werden verdeeld in drie categorieën: de eerste zijn diegenen die zonder probleem werden weerhouden, de tweede zijn degenen die duidelijk niet aan de voorwaarden voldoen (leeftijd, woonplaats enz), en de derde zijn degenen die twijfelachtig zijn.

Wel Belpic

Om die derde categorie gaat heel de discussie. Dat zijn er 1.088. De ambtenaren kregen de instructie de handtekening te vergelijken met de Belpic. De Belpic is de database waarin alle handtekeningen worden bewaard die u en ik zetten op het aanvraagformulier voor een identiteitskaart. In dat veel te kleine vakje.

Komt de handtekening op het formulier voor de volksraadpleging niet overeen met die in de Belpic, dan kom je in de derde categorie terecht.

De algemeen directeur heeft dan gevraagd aan het schepencollege om met spoed de resultaten te behandelen, en het schepencollege heeft beslist de beruchte derde categorie als ongeldig te verklaren. Zodat er uiteindelijk 471 handtekeningen te kort zijn om een volksraadpleging te houden.

Geen Belpic

Raadslid Michel Meesen (overigens één van de initiatiefnemers) is het daarmee niet eens. Hij heeft een uitgebreide tussenkomst voorbereid, maar wordt al gauw gestopt door voorzitter Tom. De essentie van zijn verhaal is dat de oorzaak van het feit dat deze categorie wordt afgekeurd zeker niet bij de administratie ligt, maar bij degene die de richtlijnen heeft gegeven. En daar wringt het schoentje. Het adviesorgaan voor volksraadplegingen stelt dat indien iemand de petitie tekent en identificeerbaar is, zijn stem geldt. Onafgezien van het feit of de handtekening identiek is aan Belpic. De beslissing van het schepencollege is dus gebaseerd op een criterium dat nergens in de wet of in adviezen staat. En dus een stok is om de spreekwoordelijke hond te slaan.

Burger telt niet mee

Marc Verberckmoes stelt dat er altijd schemerzones en interpretaties zijn, maar wat hem vooral stoort is wat er blijft hangen bij de bevolking. Eens te meer geeft dit bestuur te kennen dat de burger niet mee telt, en dat de rode draad is dat er niet naar de Zelenaar wordt geluisterd. Enkel het eigen grote gelijk telt.

Timothy Debeir vindt dit een gemiste kans. Er is bij dit bestuur geen enkele soepelheid in tegenstelling van de huidige trend om de regelgeving rond volksraadplegingen te vereenvoudigen.

Fien positief

Fien Van der Slycken stelt dat het nooit goed gaat zijn voor de oppositie. Zij is de negativiteit beu en wil vooruit (n.v.d.r. gewoon vooruit, niet de partij vooruit), en wil positiviteit. Zij wijt dit aan haar jeugdig enthousiasme en blik op de toekomst.

Het probleem met deze vooraf geregisseerde tussenkomsten is dat ze niet altijd passen in de context van de vergadering. Schepen Jos antwoordde vorige vergadering al eens op vragen die niet eens waren gesteld, en ook nu vraagt Michel Meesen aan zijn jonge collega of zij het opzetten van een volksraadpleging dan beschouwt als negativiteit.

Pieter is beledigd

Pieter Herwege voelt zich persoonlijk beledigd door de insinuaties. Hij verdedigt de beslissing van het schepencollege. Door een speling van de techniek kan blijkbaar Pieter niet alleen in beeld worden gebracht. Thomas Bauwens is altijd ook in beeld. Dat leidt mij een beetje af van Pieter. Want Thomas zit voortdurend instemmend te knikken. Onwillekeurig moet ik denken aan die spaarpotjes voor het goede doel die op de toog van bakkers en beenhouwers stonden in lang vervlogen tijden. Die hadden allemaal zo een kopke van een anders getint kindje dat jaknikte telkens je er een cent in stak. Zou dat een beroepsrisico kunnen zijn voor Zeelse schepenen?

Triestige affaire

Geert D’Hooghe begint zijn interventie met de woorden, triest, triest, bijzonder triest. De hoog in het vaandel geschreven transparantie en inspraak wordt met deze beslissing compleet en definitief van tafel geveegd. Hij merkt overigens op dat in tegenstelling tot wat Pieter beweert, er op de vergadering wel over fraude is gesproken.

Pieter antwoordt dat er inderdaad wel over fraude is gesproken, maar dat er niemand is beschuldigd van fraude. Obelix zou zeggen : rare mannen die Romeinen. En ik herinner mij een Lokerse zegswijze: “Gij kunt uw woorden draaien in het holleke van uw gat zonder dat er stront aan komt”

Fraude dus wel, fraudeurs niet.

Advocaat Herman maakt er brandhout van

Herman Van Driessche bekijkt het juridisch. De handtekeningen niet overeenkomen met wat er in Belpic staat. Hij verwijst hiervoor naar de teksten die in het Vlaams parlement zijn goedgekeurd, overigens ook door CD&V. Indien het bestuur een handtekening niet aanvaardt moet er vervolging komen, waarbij degene die de handtekening betwist actie moet ondernemen. Doen ze dit niet, moet de handtekening aanvaard worden. Hij wijst er ook op dat in het kader van de tijdsdruk, het bestuur ook steekproefsgewijs controles kon uitvoeren.

Francis De Donder wijst er op dat de verdeeldheid waar hij reeds in 2021 voor waarschuwde, er is en blijft.

Het laatste woord

Zoals altijd krijgt de burgemeester (die zich tot dan afzijdig hield van het debat) het laatste woord. Hij stelt dat hij voorbijgaat aan de insinuaties en verdachtmakingen die werden geuit. De dialoog over de aanpassingen gaat gewoon door. Die aanpassingen zijn nodig omdat er de laatste veertig jaar niets is gebeurd in Zele.

Hoe die dialoog er gaat uit zien, dat moeten we nog zien. Een volksraadpleging is niet de enige weg, en hij gaat er prat op dat dit bestuur wat betreft inspraak en transparantie zijn sporen hier al heeft verdiend.

Het levert hem wel een berisping op van de voorzitter dat het moet gedaan zijn met verwijzingen naar het verleden, ook door de burgemeester.

Dirk De Mey wil dat de waarheid eer wordt aangedaan, en wijst op de talrijke rioleringsprojecten, de realisatie van de Wiek en de Klodde en ga zo maar door.

Markt wordt sfeertuin

De discussie wordt afgesloten, en we gaan door naar het volgende heikel punt, de heraanleg van de markt. De plannen van het bestuur zijn genoegzaam bekend. We nemen mee dat de wekelijkse markt op de markt blijft, en dat er met verlichting ’s avonds een tuingevoel zal worden gecreëerd.

Marc Ronsse noteert dat het prijskaartje nu reeds gestegen is naar 3.644.828 euro, en nog zal stijgen. Hij refereert naar een interview dat de burgemeester gaf waarin hij besparingen besprak, en de verlichting wordt nog altijd gedoofd ’s nachts. Is dat bedrag dan niet overdreven?

Marc Verberckmoes heeft op de presentatie geen knip meer gezien. Verdwijnt die?

Herman Van Driessche stelt dat zijn fractie geen goedkeuring zal geven. Het gaat om een bom geld voor een louter prestigeproject. En de factuur zal nog hoger zijn. Er zijn andere prioriteiten.

Hans Knop antwoordt dat er andere investeringen geschrapt zijn om dit project juist mogelijk te maken. Hij zegt dat dit bestuur zeer verantwoordelijk omgaat met financiën. En hij stelt Marc “gerust”: de knip is wel niet ingetekend, maar is er en blijft er.

Dirk De Mey noteert dat de markt nog maar een startproject zou zijn, en vraagt zich af of de schepenen nog goed kunnen slapen na wat er in de vorige raad is gebeurd (n.v.d.r. het getuigenis van Lieve en Wouter).

Michel Meesen vraagt zich af of de handelaars het wel zullen halen tot de markt is afgewerkt. Hij heeft ook opgemerkt dat de subsidie voor de werken aan de markt komen van VLAJO. Dat is een instantie die ondersteuning wil geven aan ondernemers door innovatie te stimuleren. Zou er dan geen deel van de subsidie kunnen terugvloeien naar die ondernemers?

Geert D’Hooghe stelt dat ook Open VLD zal tegen stemmen, en ondersteunt daarbij het standpunt van N-Va/Vlakaf. Hij herinnert er aan dat er steeds gezegd is dat de parking waar nu de brandweer is, klaar zou zijn voordat er aan de markt wordt gewerkt.

Hans Knop antwoordt dat uit het rapport over parkeren is gebleken dat er voldoende parking is. Wat de handelaars betreft komt hij terug op het coachingsprogramma dat de gemeente voor de handelaars ter beschikking stelt. Hij hekelt het feit dat er overal gesteld wordt dat de markt onbereikbaar is, en zal via city marketing dit beeld ombuigen bij de bezoekers uit andere gemeenten.

Hij wijst er ook op dat de eerste maanden de werken vooral gaan over nutsvoorzieningen, en dat er pas later zal opgebroken worden. Eind dit jaar wordt de oude post afgebroken, en zal de politie haar voertuigen plaatsen op de vrijgekomen ruimte. Daardoor komt er naast de brandweerkazerne ook parkeergelegenheid vrij.

Dirk De Mey herhaalt zijn vraag of het bestuur nog gerust kan slapen, want hij heeft geen antwoord gekregen. Hans Knop reageert met een wedervraag: kunt gij er mee leven dat de handelskern in het verleden zo is verloederd? Dirk gaat daar niet op in en concludeert: ge kunt er dus wel mee leven dat handelaars door uw beleid overkop gaan.

Timothy Debeir vindt het woordbreuk dat de parking op de brandweersite er niet zal zijn voor de werken aan de markt starten.

Vulkaanuitbarsting

En dan volgt er een tirade van de anders zo beminnelijke schepen Jos. Hij hoort niet anders dan geklaag, stop met Zele slecht te maken. Hij spreekt over nachtelijke bedreigingen aan zijn adres. Het zit hem hoog. Hij gebruikt termen als kommaneukers en is zeer emotioneel. De tirade duurt redelijk lang en moest een oppositielid zo fulmineren, de voorzitter zou hem rap ter orde hebben geroepen.

Toch krijgt de Jos een luid applaus van de meerderheid, en van enkele leden van het publiek. Maar die zijn blijkbaar onder de indruk van wat de voorzitter in het begin zei over deelname van het publiek aan het debat. Niet zeker of applaudisseren daar ook onder valt, zijn er verschillende die met gestrekte armen tussen de knieën in de handen klappen. Dat kan Tom niet zien. We hebben al eens een kniezwengel naar het eurosongfestival gestuurd, nu hebben we er kniegeklap bij. Het is een grappig zicht.

Het wordt onze schepen duidelijk te veel, het lijkt alsof hij de controle kwijt is. Toch wel weer een teken dat schepen zijn in onze gemeente een aanslag is op de geestelijke gezondheid.

Wanneer de kalmte wat is weergekeerd, zegt Hans Knop dat het hoog tijd is dat de handelaars zich kunnen herlanceren in een nieuwe omgeving, vandaar de haast met het marktproject.

Marc Verberckmoes geeft hem de raad eerst te luisteren naar de handelaars, die zijn zich al jaren aan het aanpassen aan de nieuwe omstandigheden, en doen al zaken via webshops.

Daarop breekt voorzitter Tom het debat af, omdat er toch geen nieuwe elementen meer naar voor komen en gaat over tot de stemming. Het resultaat is voorspelbaar: meerderheid tegen minderheid goedgekeurd.

Varia

We zijn aan de varia toe, en Francis De Donder vraagt hoe het zit met de concessie van de Klodde sportbar.

Johan Anthuenis antwoordt dat Francis veel meer inside info heeft dan hij laat uitschijnen door deze vraag te stellen. Hij wil kwijt dat de huidige concessionaris failliet is verklaard op 5 juli, en wil de rest van de informatie bewaren voor de geheime zitting.

Michel Meesen komt terug op zijn eerdere tussenkomst rond het getuigenis van bakker D’Hondt en het feit dat schepen Jos weinig empathie betoonde en enkel vooraf opgestelde vragen beantwoordde, zelfs vragen die niet waren gesteld. De schepen ging volgens hem niet in op het getuigenis, en legt steeds de schuld bij de handelaars.

Dreigend faillissement of show?

Schepen Jos antwoordt dat bakker D’Hondt hier een show is komen opvoeren, nadat de schepen hem al meerdere uren had gesproken over de problematiek.

Waarop voorzitter Tom meedeelt dat hij zelf initiatief genomen heeft om met de bakker een gesprek te hebben, samen met de burgemeester. Schepen Withofs was er niet bij, want had andere verplichtingen. Over het resultaat van deze bespreking zegt hij echter niet veel.

Cordon sanitaire doorbroken in Zele?

Ik ga afsluiten met een opmerkelijke tussenkomst van Francis De Donder. Hij heeft een publicatie van het Vlaams Belang in de hand, en stelt de vraag aan collega raadslid Tamara Van Laere of het klopt dat zij de standpunten van het Vlaams Belang ten volle ondersteunt?

Er volgt een ijzige stilte. Verschillende schepenen kijken mekaar aan, maar uiteindelijk neemt voorzitter Tom het woord. Hij vindt het NOT DONE dat dergelijke vraag wordt gesteld. Punt.

Om de lezer die de politiek in Zele niet echt volgt even in te lichten: Tamara Van Laere zetelt sedert het ontslag van Francis De Donder als schepen als onafhankelijke in de gemeenteraad. Zij speelt een cruciale rol. Met de vervanging van Francis door Serdar Celik kwam partij Vooruit in de meerderheid met twee zetels. Maar Serdar had dat geregeld zonder medeweten van zijn partijgenoot Gurkan. Gurkan was het daar niet mee eens, stemde tegen de meerderheid en werd uit de partij gegooid.

Met als gevolg dat Hans Knop weer geen meerderheid meer had. Daarom kwam Tamara Van Laere in een sleutelpositie, en zij bezorgt als onafhankelijke een meerderheid.

Allemaal wettelijk in orde, hoewel sommigen hun bedenkingen hebben.

Maar laat diezelfde Tamara op zijn minst in verband te worden gebracht met het Vlaams Belang. Dat zou betekenen dat onze burgemeester de facto samenwerkt met Vlaams Belang, en daarmee in feite het cordon sanitaire doorbreekt.

Een potje dat misschien best gedekt blijft.