Failliete handelaars zijn collateral damage

Het zou deze keer een spannende gemeenteraad kunnen worden. Voorzitter Tom Schiettecat meldt dat Marc Verberckmoes verontschuldigd is, van de afwezigen Gürkan en Johan Anthuenis heeft hij geen nieuws.

Dan maar beginnen met de Raad voor Maatschappelijk Welzijn. Die vergadering duurt welgeteld 4 minuten. Niet veel te vertellen over welzijn in Zele. En ondertussen is Johan Anthuenis aangekomen. Het is zijn tactiek om enkele minuten te laat te komen. Dan hoeft hij niet iedereen een hand te geven. Ik denk dat dat zowel voor hem als voor de anderen een goede zaak is.

Hoorzitting in de gemeenteraad

Bakker Wouter D’Hondt heeft de toestemming gekregen de gemeenteraad toe te spreken in verband met het circulatieplan. Hij wordt daarin bijgestaan door Lieve Terryn van kledingzaak Ness.

Wouter brengt op serene manier zijn verhaal. Zijn cijfers zijn sedert de invoering van het plan met 30% gekelderd, hij werkt enkel nog voor het betalen van zijn facturen. In deze situatie kan hij niet anders dan zijn zaak te sluiten op 15 december. Voor zijn zaak is passage van essentieel belang, en die is er niet meer. Hij vreest ook voor een domino effect bij andere handelaars. Eén beslissing van het gemeentebestuur zorgt ervoor dat alles wordt aangeslagen, inclusief zijn eigen huis.

Lieve vult aan dat zij haar personeel moest ontslaan, en klaagt ook aan dat de beloofde randparking (brandweerkazerne) niet meer wordt gerealiseerd voor de werken aan de markt aanvangen. Het tijdelijk plan wordt vandaag definitief en op ingediende voorstellen voor aanpassingen komt er gewoon geen antwoord.

Ijzige kilte

Er heerst een ontzagwekkende ijzige stilte in de zaal tijdens hun betoog. De sfeer is te snijden.

Applaus, maar niet van de tjeven

Hun verhaal wordt gevolgd door een luid en langdurig applaus van oppositie en publiek (op enkele verstokte tjeven na).

Joske leest voor uit de werken van …..

Voorzitter Tom Schiettecat geeft dan het woord aan Jos Withofs om een antwoord te formuleren. Dat onze Jos geen begenadigd redenaar is zoals zijne patron, wisten we al. Maar nu blijkt ook dat het voorlezen van een tekst niet zijn sterkste kant is. Het had meer iets van een twaalfjarige die zijn nieuwjaarsbrief voor de bomma niet goed had voorbereid. Het was dan ook duidelijk dat het niet zijn tekst was, maar een voorgekauwd stukje proza van de hand van de grote voorganger. Dat blijkt al meteen wanneer hij antwoordt op een vraag die helemaal niet was gesteld over de voorkeursbehandeling van de Colruyt.

Joske doceert

Samengevat komt het antwoord van de schepen (of dat van zijn ghostwriter) er op neer dat er veel emotie zit in het verhaal, maar dat het bestuur een plan heeft. Lokale economie is prioritair maar verkeersveiligheid evenzeer. Handelaars moeten maar in het ondersteuningsprogramma van de gemeente stappen en leren hoe ze hun bedrijf moeten runnen. Ze kijken op veel te korte termijn, en zouden het plan van aanleg van de markt (dat bekroond werd met subsidies) moeten omarmen. Het algemeen belang gaat voor.

De handelszaken zouden moeten samenwerken om een handelskern te vormen. Het geweer van schouder veranderen. De kop moet uit het zand.

Ergens midden zijn verhaal noteren we trouwens dat het oude postgebouw eind dit jaar wordt afgebroken om plaats te maken voor parking. Ter hoogte van het vierkant rond punt.

De schepen legt de schuld dus bij de hardleerse kortzichtige handelaars. Zij moeten zich maar aanpassen. Van enige medevoelen of empathie is bij deze meerderheid geen spoor te vinden.

Het is dan aan de verschillende fracties om hun standpunt te vertolken.

Meningen

Michel Meesen vertolkt het algemeen gevoel: dit verhaal gaat door merg en been.

Geert D’Hooghe merkt op dat Open VLD herhaaldelijk heeft gevraagd naar de economische gevolgen van dit plan en garanties over financiële leefbaarheid. Het bestuur kiest ervoor de ogen te sluiten.

Geert Roosenboom roept de meerderheid op af te zien van hun waanzinnige dictatoriale plannen.

Dirk De Mey haalt het standpunt van Unizo aan, en vreest dat het verhaal van Wouter in dovemansoren zal vallen.

Francis De Donder stelt dat dit plan niet gedragen wordt door de bevolking. Het is gewoon een plan tegen de wagen.

Kim Van Cauteren vindt dat het bestuur steeds weer de schuld legt bij de handelaars, terwijl die wel degelijk programma’s hebben. Zij stoort zich enorm aan deze houding van de meerderheid, en vindt de gegeven antwoorden onvoldoende.

Timothy Debeir zegt dat oppositie en handelaars alles hebben gedaan wat ze konden. Het resultaat van het beleid is een akelige leegte op de markt.

Marc Ronsse vraagt het bestuur aanpassingen te doen.

Filip De Wilde stelt dat de markt enkel onbereikbaar is met de auto. Hij vindt dat de gepresenteerde cijfers niet te weerleggen zijn.

Waarop Francis vraagt of Filip een verhoging met 300% verkeer in sommige straten een goede zaak vindt, waarop Filip weer antwoordt dat dat werkpunten zijn.

Michel Meesen wijst er op dat die cijfers positief zijn als je ze loskoppelt van het economische.

Geert Roosenboom stelt dat de problemen gewoon verplaatst zijn naar de wijken en hij geeft de meerderheid de raad: “Geef toe dat je fout zit, het zal u sieren”

Bo steekt messen in de rug

Bo De Maesschalck mengt zich ook in het debat. Ze zegt tegen Wouter en Lieve: “ Dit zal aanvoelen als een mes in de rug, maar ik ga toch tussenkomen”. Zij heeft meer klanten, en ziet de passerende auto’s langs haar boerderij als potentiële klanten. De omzet van haar hoevewinkel is verdriedubbeld.

Haar tussenkomst is inderdaad een mes in de rug van haar “collega’s” en het is de vraag of een boerderij in de uitkanten van Zele relevant is voor de discussie over de handelskern. De leading lady van de Vlaamse jonge boerinnen getuigt hier van weinig inzicht en empathie.

Om de interventie van Wouter en Lieve af te sluiten krijgt onze burgervader (of moeten we zeggen burgerstiefvader) nog het woord.

Met een kluitje in het riet

Hij stelt dat het niet de bedoeling is om de handelaars in de steek te laten, maar dat onze oplossingen niet dezelfde zijn. Hij zal Wouter nog eens uitnodigen voor een gesprek.

Het is duidelijk dat “Knops Grote Plan” geen tegenspraak duldt, en dat de handelaars worden gezien als “collateral damage”, zolang het prestigeproject op de markt er maar komt. Of er in een volgende legislatuur ook een standbeeld komt voor Hans Knop de eerste valt nog te bezien.

We gaan dan over naar het volgende agendapunt. Dat is het bestendigen van het huidige tijdelijke circulatieplan naar een definitieve situatie.

Ook hier mogen de fracties hun idee geven, zonder echter de discussies van de laatste 18 maanden over te doen.

Serdar en zijn postje

Voor N-Va/Vlakaf stelt Michel Meesen dat er geen inspraak is geweest. Een aantal mensen hebben nu een volksraadpleging afgedwongen, maar het bestuur had dat zelf veel eerder moeten doen. Hij ervaart dat in vergaderingen er veel meer sprake is van intimidatie dan van overleg. Hij herinnert er aan dat Serdar in ruil voor een schepenpostje de meerderheid kwam redden na het debacle met Francis, en dringt er op aan het resultaat van de volksraadpleging nu even af te wachten.

Timothy Debeir stelt dat het de bedoeling was de handelskern te versterken, maar dat die nu meer dan ooit onder druk staat en in verband met de uitstoot van fijn stof stelt hij vast dat we nu meer kilometers rijden en langer onderweg zijn.

Kim Van Cauteren vindt de schoolstraten goed, maar stelt vast dat het verkeer zich verplaatst naar de woonwijken, wat een kwalijke zaak is.

Francis voorspelde het al in september 2021

Francis De Donder citeert uit een brief die hij toen nog als schepen schreef aan het schepencollege waarin hij duidelijk zijn argumenten tegen het plan uiteenzette. De evolutie van dit dossier illustreert nu dat zijn analyse de juiste was, al heeft hem dat zijn schepenambt gekost. En hij merkt op dat een lid van het participatiecomité hem heeft toevertrouwd dat in dat comité maar één regel geldt: Hans Knop bepaalt alles.

Geert roept op tot reflectie over persoonlijke verantwoordelijkheid van elk lid van het schepencollege

Geert D’Hooghe stelt als principe dat elke weggebruiker zich comfortabel moet kunnen verplaatsen. Het enige resultaat van dit circulatieplan is dat de problematiek zich verschuift. De cijfers zijn de cijfers maar de interpretatie ervan lijkt nogal te verschillen. Inspraakmomenten worden georganiseerd, maar enkel medestanders krijgen aandacht, kritiek wordt weggeduwd.

Het bestuur heeft maar één mantra: “Het is de schuld van de Zelenaar dat het plan niet goed loopt, maak de klik”. En alternatieven komen zelfs niet aan bod. Open VLD heeft alternatieven en zal die verder uitwerken.

Maar er is nu aktie nodig, en wij vragen aan ieder lid rond deze tafel individueel zijn politieke en persoonlijke verantwoordelijkheid te nemen bij de stemming.

Serdar en correct taalgebruik

Ook Serdar mag het woord nemen als fractievoorzitter van Vooruit. Hij grijpt terug naar de Groene Stroom van de vorige legislatuur, en begrijpt niet waarom iedereen van de oppositie tegen het plan is dat toen werd goedgekeurd.

Serdar leest duidelijk ook een tekst voor. Degene die de tekst voor hem schreef heeft duidelijk geen rekening gehouden met het gewone taalgebruik van onze schepen. Maar het is plezant om Serdar mooi gevormde volzinnen te horen uitspreken.

Daadkracht

Kathleen De Munck stelt dat de Zelenaar daadkracht vroeg, en dat haar partij CD&V die ook getoond heeft met als krachtlijnen weren doorgaand verkeer, remmen van de snelheid en fietsveiligheid. Er zijn nog werkpunten, maar de cijfers zijn positief.

CD&V durft, andere zijn angsthazen?

Pieter Herwege stelt dat iedereen goed is in het benoemen van de problemen, maar dat er weinig zijn die de durf hebben om ze aan te pakken. Volgens hem getuigen de cijfers ervan dat de markt nu een veiliger plek is, en dat CD&V alvast niet van plan is de ongevalscijfers terug te laten stijgen door aanpassingen te doen.

Hans Knop zegt dat er veel ineens is gebeurd omdat er een globale aanpak nodig was. Hij wil verder inzetten om de modale klik te verwezenlijken. Dat is de verandering van voertuigkeuze. Hij erkent dat de N47 een knelpunt vormt. Dat is een gewestweg, en het probleem moet door hogerhand worden opgelost. Maar hij gaat daarop niet wachten en andere maatregelen uitvinden.

Een halfvol (Duvel)glas

Hij besluit met de woorden: “Het glas is halfvol”. Ik denk echter dat hij daarbij eerder denkt aan zijn glas Duvel.

Het politiereglement wordt goedgekeurd meerderheid tegen minderheid. Schepen Jos stemde ook voor, en laat hier een kans liggen om te bewijzen dat hij Schepen VAN middenstand is. Hij zal nu de geschiedenisboeken ingaan als de eerste schepen TEGEN middenstand.

Oppositie verlaat de vergadering

Na de stemming kondigt Geert D’Hooghe aan dat gezien de uitslag van deze stemming de voltallige oppositie bij wijze van protest de zaal zal verlaten. Wat dan ook gebeurt.

Uw verslaggever is de oppositie gevolgd, omdat daar meer nieuws te rapen viel. Wouter D’Hondt was er het hart van in, en Lieve moest hem met bemoedigende woorden kalmeren. Er spelen zich menselijke tragedies af in Zele, maar dat zal de Knoppisten worst wezen.

Achteraf heb ik gehoord dat Tom Schiettecat not amused is, en dat hij niet zomaar business as usual zal toestaan in de volgende gemeenteraad. Hij is van plan de fractievoorzitters te contacteren. Of die daar oren naar zullen hebben is nog de vraag. Misschien moet hij eerst overleggen binnen de eigen gelederen wat inspraak, transparantie en democratie nu feitelijk inhouden.

Narcistische dictatuur

En om te begrijpen waarom het bewind van Hans Knop een narcistische dictatuur wordt genoemd, die termen eens opzoeken in Wikipedia.