Op onderzoek
Ik was op de opendeurdag van ZEJO in de Langestraat. ZEJO is een nieuwe Zeelse jeugdbeweging. Vooral, maar niet uitsluitend gericht op jongeren met Turkse roots. Nu hoor ik al veel mensen denken: hebben we dat nu nodig in Zele, gaat dat niet lijnrecht in tegen het integratiemodel? Wel, ik denk van niet. En oordelen zonder informatie is al helemaal uit den boze. Ik ging dus op onderzoek.
Zejo is het initiatief van een 15 tal jonge Zelenaars van Turkse origine. Perfect geïntegreerd en voor een deel hogeschool- of universiteitsstudenten. De bedoeling is om jongeren uit hun doelgroep aan te tonen dat er ook voor hen een mooie toekomst mogelijk is. In dat opzicht fungeren zij als rolmodel. Het levende bewijs.
Start ledenwerking in oktober
Tot hiertoe zijn hun activiteiten nog vrij beperkt. Eénmalige activiteiten, zoals uitstappen en filmnamiddagen. Maar ook knutselnamiddagen waar meer dan 40 deelnemers kwamen opdagen. Vanaf oktober start de ledenwerking die we ook van andere jeugdbewegingen kennen. De perfecte manier om jongeren een zinvolle bezigheid te geven, eerder dan ze een carrière als hangjongere te laten uitbouwen.
Weinig volk
Ze waren een beetje ontgoocheld over de opkomst van beleidsmensen. Serdar had zich in de loop van de namiddag eens laten zien, maar voor de presentatie van hun werking was ik daar alleen met een vertegenwoordiger van de politie en iemand van het moskeebestuur. Ze hadden zelf gehoopt op de belangstelling van meer partijen, zeker in deze verkiezingstijden. Maar helaas. Het was nochtans een niet te missen afspraak voor wie echt begaan is met deze materie.
Ze mogen zich echter zeker niet laten ontmoedigen. Alle begin is moeilijk, en wat ze doen is zeer belangrijk. Met hun enthousiasme komen ze er wel.
Echte integratie
Kinderen met Turkse of andere immigratieachtergrond aarden niet zo goed in de klassieke jeugdbewegingen. Niet alleen in Zele, dat is overal zo. Daarom vind ik dit initiatief zo waardevol voor de integratiegedachte. Het is gegroeid vanuit de doelgroep zelf, en kan op die manier beter rekenen op het vertrouwen van de ouders. Wat belangrijk is, is het waardengoed dat wordt gehanteerd. In dit geval op een constructieve manier participeren aan de Vlaamse samenleving en er deel van uitmaken. Nederlands machtig zijn en een diploma halen. Uiteindelijk is dat voor iedereen een basisvoorwaarde, zowel voor autochtonen als voor allochtonen.
Rechten en plichten
Er wordt mij wel eens verweten dat ik bevolkingsgroepen met immigratie-achtergrond associeer met ongeschooldheid en werkloosheid. Anderen vinden dan weer dat er teveel dingen worden toegedekt of toegelaten. Dat is voor eindeloze discussies vatbaar en doet eigenlijk niet ter zake. Belangrijk is dat wij in Zele aan elke burger dezelfde rechten en plichten toekennen. En zowel rechten als plichten strikt handhaven.
Jeugdbewegingen zijn van onschatbare waarde
Maar ook dezelfde kansen. ZEJO is een essentiële bouwsteen om deze kansen te realiseren voor een belangrijke groep in onze Zeelse samenleving. Mij moet ge trouwens niet overtuigen van de enorme waarde van al onze jeugdbewegingen in opvoeding en welzijn van onze jeugd.
Doen!!!
Ik zou dan ook een warme oproep willen doen aan ouders met Turkse achtergrond om dit initiatief te steunen, en hun kinderen in te schrijven. Alle activiteiten gebeuren uitsluitend in het Nederlands.
Contact: Facebookpagina : ZEJO. Email: info@zejo.be
Beethoven, goed dat je rapporteer, maar ikzelf en de meeste “politiekers” wisten van niets; als je mij wat kent weet je dat elke jeugdbeweging mijn steun krijgt en in een recente vraag op fb naar mogelijkheden voor de Zeelse jeugd somde ik al groepen waarvan ik het bestaan kende op, ook een andere Turkse. Zejo was mij onbekend. Ik leerde dus weer iets bij.
Graag gedaan Jos.
Jammer Dirk dat ikzelf er ook niks van afwist . Fijn van jou om daar een artikel over te schrijven . Ik heb goede contacten met mensen van Turkse origine , laten wij er samen werk van maken . De kinderen van Turkse origine moeten dezelfde kansen krijgen gelijk eender welk kind . Onze kinderen zijn onze toekomst , en daarmee bedoel ik kinderen van alle nationaliteiten .
Persoonlijk vindt ik dit een heel mooi initiatief. Bedankt voor je toelage Dirk,ik wist hier niks vanaf. Ieder kind verdient een waardige opvoeding waarbij plichten,normen en rechten een grote rol spelen. Een groot probleem is nog steeds de taalbarrière. Zejo kan hierbij ondersteunen zodat integratie vlotter verloopt en we een samenleving creëren in Zele met het nodige respect voor elkaar.
Als integratie al niet gaat met zulke jonge mensen in jeugdbewegingen dan is dat gewoon het levende bewijs dat integratie nooit zal werken. Een beter bewijs kon je niet leveren vrees ik.
Dit is een voorbeeld van kastjes denken. Je bent van turkse origine dus steken we je in het kastje van de turkse verenigingen.
Hoe goed bedoelt ook waarschijnlijk maar het Vlaams Belang zal blij zijn met dit bewijs om hun verfoeilijke ideologie ten toon te spreiden.
André den wegloper zal tevreden zijn.
Beste Toon, Het feit dat “Turkse” jongeren niet aarden in de bestaande jeugdbewegingen is alleen een bewijs dat zij daar hun gading niet vinden. Als een jonge voetballer zich niet kan vinden in een balletschool, is dat dan het bewijs dat integratie niet werkt? Wie integratie wil realiseren, moet dat feit kunnen accepteren en naar alternatieve oplossingen zoeken. Daar past dit initiatief in. Het doel is integratie, er bestaan vele wegen ernaartoe.
En wat Vlaams Belang betreft, die bekijken de realiteit met zo’n oogkleppen, dat ze in gelijk welke tekst wel hun verdraaide argumenten kunnen halen. De dag dat André de wegloper blij zal zijn met mijn teksten en/of mijn visie ligt in het jaar nadat Pasen op een maandag valt.
Beste Dirk,
Mooi geschreven en informatief naar de Zelenaar toe en zijn jeugdbewegingen.
In Berlare hebben we dat niet, maar is het ook tot nu toe niet nodig geweest. In vergelijking met Zele, Lokeren en Hamme kan je de inwoners van buitenlandse origine op de spreekwoordelijke ene hand tellen. Ik denk zelfs dat Nederlanders de grootste populatie uitmaken wat betreft deze groep van inwoners in Berlare.
Het initiatief (ZEJO) zelf is meer dan lovenswaardig, moet zeker op alle steun kunnen rekenen die de gemeente Zele (en bij uitbreiding zijn inwoners) te bieden heeft om de integratie eenvoudiger te maken in alle mogelijke geledingen die Zele rijk is.
Een bedenking maak ik me echter wel.
Ik ga even terug naar 1967, meer dan een halve eeuw geleden. Als jong broekventje van 9 jaar kwam er wekelijks op zondag een familie op bezoek in onze buurt (Durmen). Voor mezelf en vrienden een rariteit, niet omwille van het bezoek, maar wel omdat deze familie een iets donkerdere huidskleur had dan de Zelenaar.
Karanfil was de naam van de man, kan ik me nog zo herinneren. Karanfil was de allereerste Turkse (gast) arbeider die in Zele arriveerde, samen met zijn zwangere echtgenote. De familie bij wie ze op bezoek gingen schoot deze mensen te hulp: het leren van de Nederlandse taal, het vergaren van huisraad. Toen de vrouw bevallen was kregen ze ook een hele uitzet mee naar huis. Onze buren hadden 2 kleine peuters en alle babyspullen die ze niet meer nodig hadden, werden meegegeven. Ik weet nog dat mijn ouders daar in het begin nogal argwanend tegenover stonden maar dat ze na enige tijd deze nieuwkomers ook al eens iets toestopten – eten , kledij of huisraad. De dankbaarheid en warmte die uitging van deze mensen was enorm. Menig keer kwam mijn ma al snotterend terug nadat ze weer iets had kunnen meegeven. Als kleine gast dacht ik dat ze mijn ma hadden pijn gedaan en had ik mijn houten speelgoed zwaard al vast ter verdediging van onze familie. Toen besefte ik niet waarom mijn ma daar zo emotioneel over kon doen. Jaren later wanneer ikzelf gehuwd was hebben we daar nog dikwijls over gepraat en maakte mijn ma me duidelijk dat het onze plicht is mensen die het nodig hebben, van eender welke afkomst, te helpen, Christelijke waarden van generatie op generatie doorgegeven. Zoiets kan zelfs waardevoller zijn dan het materiële dat je wegschenkt.
In het zog van Karanfil kwamen tientallen van zijn landgenoten naar Zele om bij de verschillende grondwerkbedrijven in Zele aan de slag te gaan. De Turkse arbeiders brachten vrouw en kinderen naar hun nieuwe heimat en dit was in feite de aanzet van een Turkse gemeenschap in Zele. Dit zag je ook in onze buurgemeenten Lokeren en Hamme gebeuren waar er veel textielfabrieken actief waren waar ze aan de slag konden. In Limburg en Wallonië had je dan Italianen die in de koolmijnen gingen werken.
We hebben het over 51 jaar geleden, menigeen die de blog van Dirk leest is nauwelijks zo oud, ondertussen is de derde generatie van de eerste Turkse immigranten hier gehuisvest. Maar toch geven sommigen, iemand die in 1967 amper 7 jaar was de schuld hiervan.
En dan nu de hamvraag: waarom heeft het zolang geduurd vooraleer een initiatief zoals ZEJO het levenslicht zag? Hopelijk is dit een aanzet om in de toekomst samen te werken met de plaatselijke jeugdbewegingen (Chiro, KSA, KLJ, Scouts) om daar ook een samenvloeiing te krijgen van jongeren van uiteenlopende origine en integratie mogelijk te maken in beide richtingen.Wat al een tiental jaren bij de Zeelse voetbalclubs een feit is, moet men ook proberen doortrekken naar onze jeugdbewegingen. Niet evident blijkt maar de voorzet is gegeven, nog een goeie voorspeler om die erin te koppen.
Trouwens, weet er misschien iemand hoe het Karanfil nog vergaan is?
Groeten, Alfred.
De jeugdbeweging is idd een goede manier om de jeugd te laten doen.maar wat ik niet begrijp,is dat men hier spreekt van jonge mensen met Turkse roots die volgens mij toch hier geboren zijn en naar Vlaamse scholen gaan.dus zouden ze toch wel goed Nederlands moeten spreken!!! en daaropvolgend dus ook hun diploma halen. ik ken zoveel Turkse jeugd die in tal van verschillende soorten sportclubs zitten zonder dan ook maar een probleem!!! jeugdbeweging is NU eenmaal niet hun ding.
Wat je zegt klopt. Ze zouden goed nederlands kunnen spreken. Spijtig genoeg is dat voor een te groot aantal niet het geval. Dat wordt ook zo binnen de Turkse gemeenschap ervaren. Het is ook niet de bedoeling de sportclubs (die heel goed werk leveren) te vervangen. Eerder aan te vullen. We kunnen niet voldoende initiatieven hebben om de integratie waar te maken.