Verlof in zicht
De laatste vergadering van de gemeenteraad voor het verlof. De zenuwen staan wat gespannen. Voorbereidende artikelen in de pers en sociale media. Schepenen die juist voor de vergadering nog gauw een sigaretje komen opsteken. Een apart sfeertje.
Voor de eerste keer in mijn carrière als verslaggever is de burgemeester al present wanneer ik de raadszaal binnenkomt. Hij opent de vergadering, en geeft, uit gewoonte direct het woord aan André. Maar die heeft deze keer niets op te merken. Johan ziet het gat (ik luister veel naar de commentaar van Michel Wuyts in de Tour de France), en merkt op dat er twee foutjes staan in de notulen van vorige vergadering. Iets met verkeerde verwijzingen naar wetsartikels.
Rommelmarkt
De gemeente wil de concessie voor de rommelmarkt verlengen met 10 jaar. André maakt de bedenking dat die uitbater toch al wat leeftijd heeft, en tien jaar is dan toch lang. De burgemeester stelt hem echter gerust. De man is bij de dokter geweest, en die raadt hem zelfs aan wat meer buiten te komen. Rommelmarkten op doktersadvies dus. En hij is wel op zoek naar een opvolger.
Verrassingen in de jaarrekening
Het volgende punt ligt wat moeilijker. De goedkeuring van de jaarrekening van de gemeente over 2016. Niemand trekt de correctheid van de cijfers in twijfel. Onze ambtenaren leveren goed werk. Maar fractieleider van de CD&V Hans Knop is tot de constatatie gekomen dat hij van een aantal projecten noegabollen weet. Voeg dat samen met het feit dat hij het College een dikke nul geeft op rapportage over de prioritaire beleidsdoelstellingen, ge ziet zo al dat het spel op de wagen zit.
Hans vervolgt zijn betoog met Brownfield convenanten en Icarusprojecten die plots uit de lucht vallen. Voor een Icarusproject is dat normaal vind ik, Icarus valt zowieso uit de lucht. Voor Brownfield ligt dat wat anders.
Voor de lezers die wat minder goed op de hoogte zijn van de gemeentelijke geplogenheden, een Brownfield is een site in een gemeente waar niemand nog wat mee kan aanvangen omdat er zo een kluwen van regels en voorschriften op van toepassing is, dat een kat er haar jongen niet meer in terugvindt. Denk bijvoorbeeld aan de site van de vroegere Alba.
Dan roepen ze alle betrokkenen (lees eigenaars en overheidsdiensten) bij elkaar om een oplossing te vinden. Eigenlijk zo een beetje een binnenweg zoeken om er toch nog te geraken.
En zo zijn er blijkbaar een paar lopende in Zele. Alleen, de oppositie is niet op de hoogte. Ze zien dat alleen maar in de jaarrekening, omdat er geld aan is uitgegeven of is binnengekomen. Hans vraagt aan de burgemeester wanneer hij nu eindelijk eens de gemeenteraad gaat betrekken in de evaluatie van de prioritaire beleidsdoelstellingen. En aan zijn toon te horen, vraagt hij dat met enige aandrang.
De burgemeester stelt dat voor de jaarrekening de voorschriften minutieus zijn gevolgd. En dat elk gemeenteraadslid alle vragen kan stellen in de commissies.
Maar dat bedoelt Hans niet. Hij wil een globale evaluatie van de beleidsdoelstellingen, en wil daar dan samen eens helemaal doorfietsen. Dat “fietsen” vind ik trouwens een leuke woordkeuze.
De burgemeester heeft al lang gezegd dat hij geen voorstander is van boeken te schrijven, zeker niet als hij daarvoor bijkomend personeel moet aanwerven om ze te schrijven.
Kortom, de meningen liggen weer eens ver uit elkaar, en de CD&V fractie zal zich onthouden bij de stemming.
Oesje
En bij die stemming is er effe paniek. Ge moet weten, er waren enkele verontschuldigingen, dus er waren niet het gewone aantal stemmen. En ten tweede had Francis beslist zich te onthouden in plaats van met de meerderheid mee te stemmen. Een vergissing is dus snel gebeurd. Gelukkig was er nog Herman die de fout opmerkte. De juiste uitslag bleek dus 12 tegen 12 te zijn. Effe paniek dus. Maar gezien het om twaalf onthoudingen ging, en geen nee-stemmen was er uiteindelijk geen vuiltje aan de lucht.
Malefide aannemers
Bij de heraanleg van de Frans Roomsstraat komt het ongenoegen over die vermaledijde aannemer nog eens boven. Gezien het om een uitbreiding van het Avermaatdossier gaat, zitten we vast aan de aannemer. André vraagt zich af of die dan zomaar zijn eigen prijs kan maken. Johan schiet de schepen snel ter hulp: de aannemer is gebonden aan de overeengekomen eenheidsprijzen.
En wat als Eendracht promoveert?
Bij het plaatsen van de verlichting van de voetbalterreinen Ter Heide en Ter Elst, blijken er nog diodelampen in variante mogelijk te zijn in de offerte-aanvraag. Terwijl de gemeente resoluut naar LED verlichting wil. Dat blijkt een vergetelheid te zijn, en wordt rechtgezet. Johan merkt ook op dat voor Ter Elst er één pyloon niet optimaal staat, omdat de tribune in de weg staat. Schepen De Mey licht echter toe dat daarmee is rekening gehouden, en dat alles reglementair is voor avondwedstrijden op provinciaal niveau. Maar hij laat het nog eens narekenen.
Herman merkt fijntjes op dat ze dan wel geen kampioen mogen spelen, want dan voldoet de verlichting niet meer.
Politieverordening
Bij het punt over de bijzondere politieverordening voor de gemeentelijke sport-, speel- en wandelparken, mist Johan een lijst met de betrokkenen plaatsen. Die zal bij aparte beslissing van het schepencollege worden vastgesteld. En dat vindt hij maar niks, en het bevordert de leesbaarheid van de verordening niet. Zijn fractie zal zich daarom onthouden bij de stemming. En nu we daar toch over bezig zijn, beklaagt hij zich over het skatepark en de containers die daar blijven staan (met stinkende inhoud). Hij is vast besloten op elke vergadering de verloedering van Zele aan te klagen. Persoonlijk vind ik dat gevaarlijk. Straks noemen ze hem “mister verloedering”. Indien zijn partij nog eens aan de macht komt, riskeert hij schepen van verloedering te worden. Wie wil nu zo’n titel?
Gehandicaptenkaart
De N-VA fractie vraagt de gemeente zich aan te sluiten bij het initiatief “European Disability Card”. Dat is een nieuwe pas, ingevoerd door de Europese gemeenschap. De bedoeling is de deelname van gehandicapten te vergemakkelijken aan sport-, cultuur en vrijetijdsbesteding. België heeft een subsidie van ongeveer 170.000 euro gekregen om de kaart in te voeren. Mijn gedacht is dat veel te weinig, en betaalt de belg daar veel meer voor. Voorlopig is het een kortingskaart om een voordelig tarief te krijgen. En er doen al (naast België) zeven europese landen mee. Hoewel…. Het gaat om Malta, Finland, Italië, Cyprus, Estland, Slovenië en Roemenië. Niet bepaald de grote vissen natuurlijk.
Zele zal bekijken welke voordelen kunnen worden gegeven aan deze kaarthouders wanneer ze er is. Zou het echt zo zijn dat gehandicapten beter worden geïntegreerd wanneer ze 2 euro korting krijgen op een ticket voor het optreden van Urbanus in de Wiek?
De deken in snelheid gepakt
Op de sociale media verscheen deze week een oproep om de gemeenteraad bij te wonen. Gemeenteraadslid en ouderdomsdeken zou een voorstel indienen rond verkeersveiligheid rond de scholen. Ik was al blij dat we in Zele weer een deken hebben, al is het dan een ouderdomsdeken. We hoopten dus al op een stevig debat over verkeersveiligheid, maar kwamen bedrogen uit. Het schepencollege had de gevraagde verkeerscommissie reeds opgericht, en de uitnodigingen waren de deur reeds uit. Meer nog, ze hebben er nog een onafhankelijk verkeersexpert aan toegevoegd. Het geluid van een leeglopende ballon is duidelijk hoorbaar in de zaal. Hebben we dan weer een deken, hij wordt direct in snelheid gepakt.
Varia
Gelukkig is er nog het punt varia.
Eerst een potje criminaliteit. Francis beklaagt zich erover dat bij herhaling incidenten door onze politie afgedaan worden met een vermanend vingertje. Volgens de burgemeester klopt dit niet, en hebben bij de aangehaalde incidenten onze agenten correct gehandeld. Volgens het boekje. Hij kan wegens zijn functie niet op de concrete dossiers ingaan. Maar laat wel uitschijnen dat er achter de schermen het besef groeit dat het boekje niet efficiënt is. Ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat ze op bepaalde vlakken het boekje aan het herschrijven zijn. Om de politie in bepaalde gevallen meer armslag te geven.
Vervolgens krijgen we een hardnekkige discussie over de camera’s. In een vorige vergadering zei de zonechef dat de huidige camera’s goed werk leveren. Maar meerdere gemeenteraadsleden denken dat ze niet werken. Ze willen dan ook van de burgemeester weten of er al dan niet bruikbare beelden zijn van het “mes incident in het Kloosterke”. Maar ze blijven op hun honger zitten, omdat onze burgervader zich houdt aan het geheim van het onderzoek houdt.
Nodig eens een gemeenteraadslid uit.
Het onkruid in Zele blijft een probleem. Zoals in alle gemeenten. We zullen moeten leven met meer onkruid. Maar dat betekent niet dat we alles zomaar moeten laten staan. Sommigen vinden dat de gemeenteraadsleden het voorbeeld moeten geven. En daar zat onze vriend Roosenboom precies op te wachten. Hij schudt zomaar een datum uit zijn mouw. 18 juli, ’s avonds. Afspraak voor alle gemeenteraadsleden. Ze komen uw onkruid wieden. Er is wel niet gezegd waar. Maar het staat u natuurlijk vrij een gemeenteraadslid uit te nodigen. Niet aan tafel, maar op uw plansjier.
De sporthal
En het kon natuurlijk niet anders: de sporthal. Hoe zit het nu feitelijk???
Schepen De Mey geeft toelichting. De beoordelingscommissie heeft de offertes grondig bekeken, en een unaniem advies gegeven. Dat advies is gevolgd. Maar de verliezende partij heeft gronden gezien om naar de Raad van State te trekken.
Blijkt dat er dus onduidelijkheden, om niet te zeggen fouten, zitten in het dossier. Dat dossier is opgemaakt door een extern bureau. Die hebben wel een bolwassing gekregen, maar hun geld is binnen. En de gemeente zit met de problemen. Dat hebt ge met die studiebureau’s. Studiebureau’s, adviesbureau’s, de pestilentie van tegenwoordig.
Hoe dan ook, de schepen heeft gezien dat de Raad van State de gemeente om die reden in het ongelijk zou kunnen stellen. Daarom is de toewijzing teruggetrokken. En vervalt automatisch de klacht bij de Raad van State.
En gaan ze de toewijzingsprocedure van vooraf aan overdoen.
Dat kost natuurlijk tijd. September 2018 lijkt nu wel heel moeilijk haalbaar, als het al niet onmogelijk is. Daarop zal meer zicht zijn na het verlof, en dan zal informatie verstrekt worden aan de gebruikers van nieuwe sporthal.
Hoe dan ook, Hans dringt er nogmaals op aan te vernemen wat de procedures zijn die nog moeten worden doorlopen, en wat de doorlooptijden zijn.
Blijkt dat er nog een bouwvergunning moet worden gevraagd, en een uitzonderingsmaatregel. Dat kan tegelijkertijd, maar zal toch 4 à 6 maand in beslag nemen. En dat kan pas wanneer de aannemer is aangesteld wat betreft die uitzonderingsmaatregel.
Het standpunt van de oppositie is dat de datum zelfs zonder deze procedure bij de Raad van State niet haalbaar was, de meerderheid is van oordeel dat het bestuur geen schuld treft.
De lichtjes van de kerk
De sierverlichting van de hoofdkerk wordt dan besproken. Ze gaan enkel het schip van de kerk nog verlichten. Met kleurtjes. Het zou een toeristische attractie moeten worden. De toren gaan ze niet meer verlichten. Die is niet om aan te zien, en dat steek je beter weg. Maar over de plannen van het kerkbestuur die vorige vergadering werden aangekondigd, wordt er niets gezegd.
Het probleem met varia is dat er veelal allerlei zaken aan bod komen die nog niet rijp zijn voor debat, zoals “het prille begin van een Brownfield convenant voor de site Van Hassel”, of op een andere plaats thuishoren. Ik krijg het er dan van op de heupen, en heb zin om het af te stappen.
Laat mij hier besluiten met het verloederings vervolgverhaal van Johan Antheunis: dit keer is de locatie van de dienst 100 aan de beurt. Het zij zo. Ik ben het afgestapt.
Positief blijven en genieten
Maar ik wil op een positieve noot eindigen. Op de markt van Zele kan het heel gezellig zijn ook. Daarom is mijn verslag een paar uur later. Ik moet toegeven dat ik ben blijven plakken op het terras van één van de leukste horecazaken van Zele. Met leuke mensen, een cocktail en een aangename babbel. Meer moet dat niet zijn.
