Ik heb compassie met Maria Verheirstraeten. Ik herinner mij dat zij in het begin van de coronacrisis, en dus van de live streaming van de gemeenteraad het voornemen had om van de uitzendingen een informatief kanaal naar de Zelenaar te creëren.
Het spektakel dat we gisteren aanschouwden is alles behalve dat. Zij had twee taken lijkt het. De eerste: alle discussies over de coalitiewissel in de kiem te smoren. De tweede: een lijst van agendapunten voorlezen waarop niemand iets wou zeggen, en die dus stilzwijgend werden goedgekeurd. Ik denk dat ze zich haar voorzittersrol anders had voorgesteld.
De vergadering begint met het OCMW, maar eerst enkele dienstmededelingen. Tamara die al anderhalf jaar geen lid meer is van Leefbaarder Zele zal als onafhankelijke zetelen. Vanessa en Fien zijn verontschuldigd.
Regels en voorschriften
Geert Roosenboom is afwezig wegens quarantaine. Die had gevraagd de vergadering digitaal te mogen bijwonen, maar volgens Maria is deze mogelijkheid nog niet voorzien in het huishoudelijk reglement. We zijn er aan bezig, zegt ze, maar nu kan het nog niet. Er komt een vergadering met de fractievoorzitters die zich hierover ook moeten uitspreken. Bovendien moet het over uitzonderlijke omstandigheden zijn.
Geert D’Hooghe is not amused. Een coronabesmetting is een uitzonderlijke omstandigheid, en een beetje goede wil had op zijn plaats geweest. Maar de meerderheid grijpt elke gelegenheid aan om kritische gemeenteraadsleden monddood te maken. Hij stelt voor hier en nu het huishoudelijk reglement aan te passen.
Waarop Maria dan weer kwaad reageert dat de fractievoorzitters eerst hun zeg moeten hebben.
Kim Van Cauteren wil weten wat het bestuur verstaat onder uitzonderlijke omstandigheden, maar Maria wil hier niet op ingaan en herhaalt: het moet in het huishoudelijk reglement staan, en de fractieleiders moeten hun zeg hebben.
Er is in deze vergadering geen plaats voor discussie, en Maria blokt alles goed af.
De OCMW vergadering houdt voor de rest niet veel in, en we gaan over naar de gemeenteraad.
De essentie van de notulen
Bij de goedkeuring van de notulen merkt Kim Van Cauteren op dat ze op de vorige vergadering uitdrukkelijk had gevraagd de stemverklaring over een belangrijk punt op te nemen in de notulen. Dit is niet gebeurd, en zij vraagt dat alsnog te doen.
De Algemeen Directeur antwoordt dat hij de essentie in de notulen tracht op te nemen, en dat de volledige stemverklaring het verslag zou bezwaren. Daarom heeft hij verwezen naar de geluidsopname.
Kim is het daarmee niet eens. Zij verwijst naar de monologen van de burgemeester waarin steeds wordt teruggegrepen naar verslagen. Als de stemverklaring niet wordt opgenomen, zal ze in de toekomst niet bestaande zijn. Ze herhaalt haar vraag tot opname.
De notulen worden dan maar meerderheid tegen minderheid goedgekeurd, zonder in te gaan op de vraag van Kim.
Motie van wantrouwen
De plat de resistance van de vergadering is de motie van wantrouwen, die de bestaande coalitie moet beëindigen.
Francis De Donder is het niet eens met de motivatie, en vraagt wijziging. Een gedecideerd nee knikken van de burgemeester is zijn antwoord.
Kim Van Cauteren vindt de gang van zaken een echte Walk of Shame.
Michel Meesen stelt vast dat in tegenstelling tot wat altijd wordt beweerd, constructieve oppositie in Zele niet welkom is. Hij illustreert dat met een aantal incidenten die hij meemaakte sinds hij Luc Raman is komen vervangen. Hem intimideren is niet gelukt, hij is wel boos geweest en ontgoocheld. Hij ziet nu met lede ogen aan dat bij de minste weerstand tegen de plannen van de burgemeester wordt gereageerd met een nieuwe meerderheid, gesteund op gekochte stemmen in ruil voor een aantal postjes.
Geert D’Hooghe merkt op dat constructieve oppositie in de ogen van CD&V bestaat uit zeer frequente afwezigheid en geen kritiek. Daarmee vorm je dus een stabiele meerderheid.
Dirk De Mey heeft gekeken naar het VRT nieuws. Daar verklaarde Hans Knop dat hij een partner zoekt die zijn plannen niet in vraag stelt. Dat deed hem denken aan een beeldje dat in vroeger tijden op de lessenaar van de meester stond in het lager onderwijs. Als je een muntstuk in een gleufje stak, begon dat manneken ja te knikken.
Tijdens deze tussenkomsten maakte Hans Knop geregeld aantekeningen, zoals hij gewoonlijk doet als geheugensteuntje voor zijn meestal uitgebreide repliek. Maar deze keer wenste hij niet te antwoorden. Maria moest hem zelfs niet intomen.
En dus werd er gestemd, met het voorspelde resultaat.
Het nieuwe schepencollege en de burgemeester legden de eed af onder applaus van de meerderheid.
De andere klok
Tom Schiettecat vindt dat na alle kritiek ook eens de andere klok mag worden gehoord. Hij stelt dat de oppositie een anti CD&V coalitie wou opstarten, en dat dat de oorzaak is van het gebeuren. Hij kan ook de beeldspraak van Dirk De Mey met dat negertje niet appreciëren.
Nvdr. Dirk De Mey had zorgvuldig de huidskleur van het figuurtje dat de penningen inslikte om ja te knikken niet genoemd. Hij had het over een manneke. Daarom een goedbedoeld waarschuwend woord aan Tom. Vermijd het gebruik van termen die de aandacht van de WOKE politie op u zou kunnen vestigen.
Marc Verberckmoes wil daar toch meer over weten over wat Tom bedoelt, maar Tom denkt dat Marc ervaren genoeg is om te weten wat hij bedoelt. Waarop Marc stelt dat de geloofwaardigheid van de CD&V ver te zoeken is, en dat hun thema van verbinden wel diametraal staat op wat er is gebeurd.
Politiek gaat over veel
Geert D’Hooghe stelt dat politiek bedrijven veronderstelt dat je compromissen kan sluiten. Dat is niet gelukt binnen de meerderheid. Dat is niet de schuld van de oppositie.
En dan neemt Hans Knop toch even het woord. Hij stelt dat politiek ook een kwestie is van woord houden, en hij hoopt dat er nu een eind komt aan het politiek gekonkel.
Dirk De Mey herinnert zich de woorden van Hans Knop bij de totstandkoming van de vorige coalitie in 2012. De monstercoalitie, volgens Hans, die binnen enkele maanden zou liggen rollebollen op het Fonteinplein. Dirk stelt vast dat die coalitie de volledige rit heeft uitgereden, wat niet van deze coalitie kan worden gezegd.
Waarop Hans dan weer antwoordt dat politiek gaat over realisaties. Hij stelt voor op het einde van de rit de realisaties te vergelijken.
Politiek gaat blijkbaar over veel: compromissen, woord houden, realiseren. Dat kan raar klinken in de oren van Jan met de Pet.
Dan moesten er nogal wat mandaten worden herverdeeld. Gelukkig moest dit niet stuk per stuk gebeuren, maar was er een verzamelblad, zodat enkel de telling de nodige tijd in beslag nam.
And the winner is…..
Het is Gurkan Aslan die met de meeste prijzen gaat lopen: hij wordt voorzitter van een drietal commissies.
Er staan ook nog andere punten op de agenda, die Maria als een roepende in de woestijn afroept. Geen kat die reageert. En af en toe doet ze een poging om de traditionele chinese vrijwilligers onder de schepen wat toelichting te laten geven.
En dan zijn er de varia. Maar ook hier weinig enthousiasme.
Francis De Donder stelt een vraag over strafregisters, en of een lid van het schepencollege dat mag hebben. Maar dat wordt onmiddellijk naar de geheime zitting gestuurd. Dus het fijne weten we daar niet van.
Vandalisme
Francis De Donder wil meer weten over de vandalisatie van de Klodde en de Wiek. Daar werden opschriften aangebracht, volgens Francis “Zele City”, en hij wil weten of er een verband is met het gelijknamig café?
De voorzitter van het AGB, Johan Anthuenis antwoordt dat hij instructie heeft gegeven klacht neer te leggen. Ondertussen blijkt dat het om minderjarigen gaat. De opschriften werden ondertussen door eigen mensen en technische dienst van de gemeente verwijderd. De vader van één van de daders heeft zich bereid verklaard de kosten te vergoeden.
Francis heeft niet doorgevraagd of er verdere gevolgen komen. De vraag is of dergelijke gevallen niet als signaal moeten worden gebruikt om te stellen dat sociaal onaanvaardbaar gedrag gevolgen heeft. Straffeloosheid geeft voeding aan morele verloedering waarvan we spijtig genoeg in de straten van Zele al te veel voorbeelden van zien.
Veranderen van richting
Oh ja, Francis brengt ook de wirwar van omleidingsborden in onze gemeente aan. Schepen Pieter van openbare werken is er zich van bewust, het komt door de vele werken en verschillende omleidingen lopen door elkaar. Bovendien zijn er deugnieten die die borden omdraaien. De werfleider van de gemeente en de stadswachten doen nu geregeld controle of alles er nog staat zoals bedoeld.
Een warme oproep aan de Zeelse grappenmakers: laat die borden gewoon staan!!!! Er wordt al genoeg van richting veranderd in Zele.
